อับดุล กาลัม
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ดร.เอพีเจ อับดุล กาลัม(A P J Abdul Kalam) หรือ อาวุล ปากีร์ ไจนุลับดีน อับดุล กาลัม ประธานาธิบดีคนที่ 11 ของประเทศอินเดีย ช่วง 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2545 – 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 ได้รับการยกย่องว่าเป็น "บิดาแห่งจรวดและขีปนาวุธ" และ "นักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่" [1]
อัตชีวประวัติ ได้ถูกทำเป็นหนังสือ “ปีกแห่งไฟ” เขาเกิดเมื่อ พ.ศ. 2474 มาจากครอบครัวเจ้าของเรือที่มีการศึกษาน้อย และได้เป็นเป็นนักวิทยาศาสตร์แห่งกระทรวงกลาโหม