செம்மொழி

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிபீடியாவில் இருந்து.

செம்மொழி என்பதன் பொருள் ஒரு மொழியின் இலக்கியப்பழமை என்பதே ஆகும். செம்மொழியாக ஒரு மொழியைத்தெரிவு செய்ய அதன் இலக்கியப்படைப்புகள் வளம் மிகுந்ததாகவும் பழமையானதாகவும், அதன் தோன்றல் ஏனைய மொழிகளில் சாராதிருத்தலும் வேண்டும்.¹ (ஜோர்ஜ் எல்.ஹார்ட்)

[தொகு] செம்மொழிகளின் அட்டவணை

• இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகள்
  • கிரேக்கச்செம்மொழி
  • சமஸ்கிருதம்
  • இலத்தீன்
  • பேர்சியன்
• ஆப்ரோ-ஆசிய மொழிகள்
  • அரபுச்செம்மொழி
  • ஹீப்ரூ
• திராவிட மொழிகள்
  • தமிழ்
• சினோ-திபெத்திய மொழிகள்
  • சீனச்செம்மொழி

[தொகு] வெளி இணைப்புகள்

• செம்மொழியாகத் தமிழ் தேர்வு செய்யப்படுவதற்கான பேராசிரியர் ஹார்ட்டின் ஆதரவு. (ஆங்கிலத்தில்)
• செம்மொழியாகத் தமிழ் தேர்வு செய்யப்படுவதற்கான பேராசிரியர் ஹார்ட்டின் ஆதரவு (தமிழில்)
• கணியத் தமிழ் தளத்தில் செம்மொழி பற்றிய கட்டுரை (தமிழில்)
• மெல்லத் தமிழ் இனி வளரும்-தமிழ் செம்மொழியானது குறித்து மணவை முஸ்தபா (தமிழில்)
• தமிழ் ஒரு செம்மொழி - முனைவர் வா. செ. குழந்தைசாமி (தமிழில்)

[தொகு] குறிப்புகள்

குறிப்பு 1: கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகம், பெர்க்கலி மொழியியல் அறிஞர் ஜோர்ஜ் எல்.ஹார்ட் கூற்றின்படி:

[To] qualify as a classical tradition, a language must fit several criteria: it should be ancient, it should be an independent tradition that arose mostly on its own not as an offshoot of another tradition, and it must have a large and extremely rich body of ancient literature.