Dobričin prsten
From Wikipedia
Dobričin prsten je najveća nagrada koja se u Srbiji dodeljuje pozorišnim glumcima i glumicama za životno delo, odnosno celokupno pozorišno glumačko ostvarenje. Nagrada je ustanovljena 1980. godine, a prvi dobitnik nagrade je glumac Ljuba Tadić. Nagradu su ustanovili Savez dramskih umetnika Srbije i Muzej pozorišne umetnosti Srbije, kojima se pridružila Zlatara Majdanpek.
Nagrada nosi ime po prstenu koji je glumac Dobrica Milutinović 1937. godine dobio od Udruženja glumaca Kraljevine Jugoslavije kao priznanje za izuzetan doprinos pozorištu.
Nagradu dodeljuje sedmočlani žiri, glumcima i glumicama koji/e više od 20 ostaruju značajne uloge na sceni.
Nagrada se sastoji od zlatne kopije prstena iz 1939., koju izrađuje Zlatara Majdanpek i uikatne diplome, koja je rad akademskog slikara Geroslava Zarića. Savez dramskih umetnika Srbije izdaje i monografije glumaca i glumica, nagrađenih Dobričinim prstenom.
Od 2000. godine generalni pokrovitelj nagrade je Fond Madlena Zepter, odnosno od 2005. Fond Philip i Madlena Zepter.
[uredi - уреди] Istorija prstena
Originalni prsten dodelilo je Udruženje glumaca Kraljevine Jugoslavije 1937. godine zlatni prsten glumcu Dobrici Milutinoviću, kao znak izuzetnog priznanja povodom 40 godina njegovog umetničkog rada. Prsten je izradio kraljevsko-dvorski juvelir Milan T. Stefanović. Prsten je izrađen od osamnaest karatnog zlata, i težak je 44 grama. Na prednjoj strani nalazi se reljefni lik Dobrice Milutinovića, a sa bočnih strana su reljefi Dobrice Milutinovića u ulogama koje su ga proslavile: Šajloka u Šekspirovom „Mletačkom trgovcu“ i Orlića u Rostanovom „Orliću“. Sa unutrašnje strane prstena ugraviran je ćirilicom tekst: „Nasledni prsten Dobrice Milutinovića, 16 - X - 1937. god“. Takođe i dva žiga oznake kvaliteta zlata i zlatare. Međutim, prsten je iste godine izgubljen. Pronađen je nakon više od 60 godina u Zagrebu, otkupljen je i ponovo se nalazi u vlasništvu Saveza dramskih umetnika Srbije, a čuva se u Muzeju pozorišne umetnosti Srbije.
Udruženje glumaca Kraljevine Jugoslavije poručilo je drugi prsten, po uzoru na originalni i predalo ga Dobrici 24. februara 1939. godine. Drugi prsten po izgledu osetno se razlikovao od prethodnog. Na prednjoj strani se ne nalazi lik Dobrice Milutinovića. Umesto toga nalazi se zlatan lovorov venac, koji okružuje površinu crnog kamena – oniksa i zlatan romb u čijem je središtu ime Dobrice Milutinovića, ispisano zlatnim slovima. Ostali izgled nije menjan. Ovaj prsten nosio je Dobrica Milutinović do smrti, jer nije mogao da se odluči kome od trojice velikana – Ljubiši Jovanoviću, Milivoju Živanoviću ili Raši Plaoviću da ga preda. Tako je po Dobričinoj smrti, a po njegovoj izričitoj želji, zlatni prsten poklonjen Udruženju dramskih umetnika Srbije i čuva se u Muzeju pozorišne umetnosti Srbije. Dobitnici Nagrade Dobričin prsten dobijaju zlatnu kopiju prstena Dobrice Milutinovića koja se izrađuje po uzoru na prsten iz 1939.godine, s tim što na prednjem delu nema oniksa, već je sav u zlatu.
[uredi - уреди] Dobitnici i dobitnice Dobričinog prstena
| Godina | Dobitnik/Dobitnica |
| 1980 | Ljuba Tadić |
| 1981 | Mira Stupica |
| 1982 | Mija Aleksić |
| 1983 | Zoran Radmilović |
| 1984 | Nevenka Urbanova |
| 1986 | Rahela Ferari |
| 1988 | Branko Pleša |
| 1990 | Danilo Bata Stojković |
| 1992 | Marija Crnobori |
| 1994 | Mata Milošević |
| 1995 | Ljiljana Krstić |
| 1996 | Petar Kralj |
| 1997 | Olivera Marković |
| 1998 | Rade Marković |
| 1999 | Stevan Šalajić |
| 2000 | Mira Banjac |
| 2001 | Vlastimir Đuza Stojiljković |
| 2002 | Stevo Žigon |
| 2003 | Mihailo Miša Janketić |
| 2004 | Petar Banićević |
| 2005 | Svetlana Bojković |
