Ruggeru I di Sicilia

Di Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.

Sta vuci fa parti dâ Festa dâ Calàbbria, chi fistiggiamu dû primu ô 30 di giugnu. Putiti cuntribbuiri puru vuàutri siquennu li principi dû Cumpenniu stilìsticu dâ Wikipedia siciliana. Taliati macari lu purtali dâ Calàbbria.

Stemma dâ sò famigghia

Ruggeru I (1031 – 22 di giugnu, 1101), munarcu nurmannu dâ Sicilia, era lu figghiu cchiù nicu di Tancredi d'Autavilla. Agghicau nna l'Italia miridiunali versu lu 1055.

[cancia] Storia

Cu sò frati Rubbertu lu Guiscardu rinisceru a cunquistari la Calabbria versu lu 1060. Ruggeru ricivìu lu casteddu di Miletu unni iddu stabbilìu la sò risidenza e la sò capitali.

Doppu sta cunquista, accuminzaru attaccari la Sicilia chi a ssu tempu era ancura cuvirnatu dî saracini. Prima li dui frati èranu ammitati di l'emiru di Catania, lu quali era impignatu nta na sciarra cu lu califfu di [[Girgenti]. L'aiutari l'emiru fu sulu na scusa p'accuminzari la cunquista dâ Sicilia. Cunquistaru Missina ntô maiu di 1061 e di ccà cuntinuaru pigghiari tirritori fini ca cunquistaru Palermu ntô jinnaru di 1072. La cunquista dâ Sicilia cci vulìa trent'anni, e nfini, ntô frivaru di 1091 Nuotu vinni cunquistatu. Oramai Ruggeru cuntrullava tutta la Sicilia e s'addicchiarau lu Duca di Sicilia.

Siccomu l'ìsula a ddu tempu cumprinnìu na pupulazzioni di saracini e greci (pi quasi nu sèculu doppu la cunquista dâ Sicilia, li latini arrèstanu ntâ minuranza), Ruggeri capìu bonu c'avìa usari li formi di cuvirnari bizzantini e àrabbi chi già èranu stabbiluti nta l'ìsula pi sèculi. Ô stissu tempu ca Ruggeru s'apprufittau di st'urganizzazzioni di statu, si didicau a la ricristianizzazzioni e rilatinazzazzioni di l'ìsula. E ô stissu tempu ca la Sicilia si stava turnannu a l'ambitu uccidintali, Ruggeru mantinìu saracini ntra li soi forzi armati e avanzau lu cummerciu sicilianu pi tutti li zoni musulmani dû mari miditirraniu.

Quannu murìu lu 22 di giugnu, 1101 avìa sittant'anni e era canusciutu comu lu «Granni Cunti dâ Sicilia». La sò terza muggheri, Adilasia di Monferratu, arristau riggenti. Cu idda appi dui figghi: Simuni e Ruggeru, st'ùrtimu, chi porta lu stissu nomu, addiventa famusu comu sò patri.

Pricidutu di:
nuddu (primu nòbbili nurmannu di Sicilia)

Cunti di Sicilia

Succidutu di:
Simuni di Sicilia

	Storia dâ Sicilia
pristoria \| èbbica finicia \| èbbica greca \| èbbica rumana \| èbbica vànnala \| èbbica gòtica \| èbbica bizzantina \| èbbica àrabba \| èbbica nurmanna \| èbbica sveva èbbica aragunisa \| èbbica spagnola \| èbbica piemuntisa \| èbbica burbònica \| èbbica cuntimpurània