Z Wikipedii
Wieloguzkowce (†Multituberculata) – rząd kopalnych ssaków roślinożernych, zaliczanych przez niektórych badaczy do Mammaliaformes. Pojawiły się w Europie i Ameryce Północnej. Żyły od jury do oligocenu. Nie stwierdzono ich występowania na półkuli południowej. Wymarły ok. 35 mln lat temu. Były niewielkich rozmiarów, wyglądem przypominały gryzonie. Posiadały charakterystyczne uzębienie - silnie rozwinięte zęby przednie były podobne do siekaczy gryzoni, natomiast zęby policzkowe miały liczne guzki ustawione w 2 lub 3 szeregi. Wyróżniały się również budową szkieletu. Były stopochodne, prawdopodobnie jajorodne. Posiadały małą miednicę, której budowa wskazuje na to, że rodzący się płód (lub składane jajo) musiał być bardzo mały, podobnych rozmiarów jak rodzący się torbacz. Przyczyną ich wymarcia było pojawienie się roślinożernych łożyskowców (gryzoni, kopytnych).
[edytuj] Systematyka
- Cimolodonta
- Plagiaulacida
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Kielan-Jaworowska, Mammals from the Age of Dinosaurs: Origins, Evolution, and Structure (Ssaki ery dinozaurów: pochodzenie, ewolucja i budowa), wyd. Columbia University Press, Nowy Jork 2004
- Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
- Acta Palaeontologica Polonica 47 (1), 2002: 1-78; Zhe-Xi Luo, Zofia Kielan-Jaworowska i Richard L. Cifelli, W poszukiwaniu filogenezy ssaków mezozoicznych [1]
Tło geologiczne ewolucji ssaków
Systematyka w Wikispecies
