Wasyl Wełyczkowski
Z Wikipedii
Wasyl Wełyczkowski (ur. 1 czerwca 1903 w Stanisławowie, zm. 30 czerwca 1973 w Winnipeg, Kanada), ukraiński duchowny Kościoła greckokatolickiego.
W 1920 wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie. W 1925 złożył pierwsze śluby zakonne w Hołosku koło Lwowa u ojców redemptorystów, przyjął święcenia kapłańskie. Był nauczycielem wiary i misjonarzem na Wołyniu, a od 1942 igumenem monastyru w Tarnopolu, gdzie w 1945 został aresztowany i odesłany do Kijowa. Wyrok śmierci zamieniono mu na 10 lat robót przymusowych. W 1955 powrócił do Lwowa. Święcenia biskupie przyjął potajemnie w 1963 w Moskwie. Po raz drugi został uwięziony w 1969 na trzy lata; po zwolnieniu zmuszony do opuszczenia Ukrainy. Zmarł 30 czerwca 1973 w Winnipeg (Kanada); według jednej z teorii przed wyjazdem z Ukrainy została mu wstrzyknięta wolno działająca trucizna.
W poczet błogosławionych zaliczył go Jan Paweł II 27 czerwca 2001 podczas pielgrzymki apostolskiej na Ukrainę.
