Walerij Gazzajew
Z Wikipedii
Walerij Gieorgiewicz Gazzajew (ros. Валерий Георгиевич Газзаев, oset. Валерæ Гæззаты, ur. 7 sierpnia 1954 w Ordżonikidze, ob. Władykaukaz), rosyjski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, oraz trener piłkarski pochodzenia osetyjskiego. Jako zawodnik grał w m.in. Lokomotiwie Moskwa i Dynamie Moskwa oraz w młodzieżowej reprezentacji ZSRR, z którą dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Europy. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener na przemian w Dynamie Moskwa i Spartaku-Ałanii Władykaukaz. Z tym drugim klubem wywalczył w 1995 mistrzostwo kraju. Od 2002 do 2003 był selekcjonerem reprezentacji Rosji; podał się do dymisji po porażkach z Albanią i Gruzją w połowie eliminacji do Euro 2004. Największe sukcesy odniósł po rozstaniu z kadrą, kiedy został trenerem CSKA Moskwa, gdzie pracuje do dziś. Po zdobyciu wszystkich najważniejszych trofeów krajowych, w 2005 doprowadził ten klub do zwycięstwa w Pucharze UEFA.
[edytuj] Kariera piłkarska
Był napastnikiem m.in. Spartaku Ordżonikidze, Lokomotiwu Moskwa i Dynama Moskwa, z którym w 1984 zdobył Puchar Związku Radzieckiego. W ciągu całej piłkarskiej kariery w Wyższej Lidze rozegrał 283 mecze i strzelił 89 goli.
W reprezentacji ZSRR wystąpił w 8 meczach, w których strzelił 4 gole. Z drużynami młodzieżowymi wywalczył mistrzostwo Europy w 1976 (U-21) i 1980 (U-23). Ponadto brał udział w Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Moskwie, gdzie piłkarze ZSRR zdobyli brązowy medal.
Piłkarską karierę zakończył w 1986, w wieku 32 lat.
- 1970-74 - Spartak Ordżonikidze
- 1974-74 - SKA Rostów nad Donem
- 1975-75 - Spartak Ordżonikidze
- 1976-78 - Lokomotiw Moskwa
- 1979-85 - Dynamo Moskwa
- 1986-86 - Dinamo Tbilisi
[edytuj] Kariera szkoleniowa
W 1987 został szkoleniowcem drużyny juniorów w Dynamie Moskwa. Dwa lata później rozpoczął pracę w charakterze trenera pierwszego zespołu w Spartaku Ordżonikidze, z którym w 1990 awansował do radzieckiej ekstraklasy. Po krótkiej przygodzie z Dynamem Moskwa, w 1994 powrócił do Spartaka (który zmienił nazwę na Ałania Władykaukaz) i pracował w tym klubie przez sześć lat. Już w pierwszym sezonie (1995) doprowadził go do pierwszego w historii tytułu mistrza Rosji. Rok później Ałania zajęła w lidze drugie miejsce.
Później przez półtora roku ponownie prowadził Dynamo, ale w tym czasie zdołał jedynie awansować do finału Pucharu Rosji. W 2002 rozpoczął przygodę z lokalnym rywalem Dynama CSKA Moskwa, z którym w kolejnym sezonie zdobył mistrzostwo kraju. Jednocześnie był selekcjonerem reprezentacji młodzieżowej.
Po Mundialu 2002 zastąpił Olega Romancewa na stanowisku trenera kadry A. Rosjanie efektownie rozpoczęli eliminacje do Euro 2004 od wygranych 4:2 z Irlandią i 4:1 z Albanią, jednak na przełomie marca i czerwca 2003 w trzech meczach zdobyli tylko jeden punkt; odnieśli dwie porażki ze znaczniej niżej rozstawionymi rywalami (1:3 z Albanią i 0:1 z Gruzją) oraz remis 2:2 ze Szwajcarią. Gazzajewowi zarzucano zbyt radykalne odmłodzenie zespołu. W sierpniu po przegranej w meczu towarzyskim z Izraelem podał się do dymisji. Był selekcjonerem dokładnie przez rok, w ciągu którego reprezentacja rozegrała dziewięć meczów (4 zwycięstwa - 2 remisy - 3 porażki).
W 2004 ponownie został trenerem CSKA Moskwa. W ciągu dwu sezonów zespół zdobył wszystkie najważniejsze trofea krajowe (mistrzostwo i Puchar Rosji w 2005 oraz Superpuchar Rosji w 2004), a wkrótce - po zwycięstwie 3:1 nad Sportingiem Lizbona - sięgnął po Puchar UEFA. Gazzajew wprowadził do zespołu wielu młodych piłkarzy, nierzadko nastolatków (bramkarz Igor Akinfiejew miał 19 lat, kiedy wygrał Puchar UEFA, obrońcy - bracia Aleksiej i Wasilij Bierezuccy 24 lata), którzy niedługo potem stali się filarami drużyny narodowej. Z bardziej doświadczonych piłkarzy w CSKA ważną rolę odgrywają jedynie obrońca Siergiej Ignaszewicz i pomocnik Rołan Gusiew. O sile ataku decydują młodzi Brazylijczycy - Vagner Love, Daniel Carvalho, Jô i Dudu Cearense. Wielu komentatorów podkreśla, że Gazzajewowi udało się skutecznie połączyć rosyjskie rzemiosło z brazylijską fantazją.
- 1987-89 - Dynamo Moskwa, juniorzy
- 1989-90 - Spartak Ordżonikidze
- 1991-93 - Dynamo Moskwa
- 1994-99 - Ałania Władykaukaz
- 2000-01 - Dynamo Moskwa
- 2001-02 - reprezentacja Rosji U-21
- 2002-03 - CSKA Moskwa
- 2002-03 - reprezentacja Rosji
- od 2004 - CSKA Moskwa
2 Šemberas • 4 Ignaszewicz • 5 Ramón • 6 A. Bieriezucki • 7 Carvalho • 8 Dudu • 9 Vágner Love • 10 Jô • 11 Mamajew • 14 Ricardo Jesus • 15 Odiah • 17 Krasić • 18 Żyrkow • 19 Janczyk • 20 Kalouda • 22 Ałdonin • 24 W. Bieriezucki • 25 Rahimić • 33 Pomazan • 35 Akinfiejew • 46 Dzagojew • 50 Grigoriew • 60 Abakumow • 88 Caner • trener: Gazzajew
[edytuj] Sukcesy szkoleniowe
- mistrzostwo Rosji 1995 oraz wicemistrzostwo Rosji 1996 z Ałanią Władykaukaz
- finał Pucharu Rosji 1999 z Dynamem Moskwa
- mistrzostwo Rosji 2003, 2005 i 2006, wicemistrzostwo Rosji 2004, Puchar Rosji 2002 i 2005, Superpuchar Rosji 2004 oraz Puchar UEFA 2005 z CSKA Moskwa
Pawieł Sadyrin (1992-1994) • Oleg Romancew (1994-1996) • Borys Ignatiew (1996-1998) • Anatolij Byszowiec (1998) • Oleg Romancew (1999-2002) • Walerij Gazzajew (2002-2003) • Gieorgij Jarcew (2003-2005) • Jurij Siomin (2005) • Aleksandr Borodiuk (2005-2006) • Guus Hiddink (od 2006)