W obliczu śmierci

Z Wikipedii

W obliczu śmierci
Oryginalny tytuł	The Living Daylights
Gatunek	sensacyjny
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone Wielka Brytania
Język	angielski
Główne role	Timothy Dalton
Data premiery	29 czerwca 1987 (świat)
Czas trwania	130 min.
Produkcja
Reżyseria	John Glen
Scenariusz	Michael G. Wilson, Richard Maibaum na podstawie powieści Iana Fleminga
Muzyka	John Barry
Zdjęcia	Alec Mills
Scenografia	Peter Lamont, Michael Ford
Produkcja	Albert R. Broccoli, Michael G. Wilson, Barbara Broccoli
Budżet	$ 40,000,000
Od lat	12
W obliczu śmierci na IMDb

W obliczu śmierci – piętnasty film z cyklu przygód Jamesa Bonda wyprodukowanym przez EON Productions w 1987 r. W postać brytyjskiego agenta wcielił się po raz pierwszy Timothy Dalton. Film jest oparty na podstawie powieści Iana Fleminga The Living Daylights, po raz pierwszy opublikowanej w The London Sunday Times 4 kwietnia 1962 r. Pierwsza amerykańska publikacja została wydana przez Argosy magazine w czerwcu 1962 r. pod nazwą Ucieczka z Berlina. W 1966 roku, dwa lata po śmierci Fleminga historia trafiła do zbioru powieści Octopussy i The Living Daylights.

[edytuj] Poszukiwanie nowego Bonda

W 1985 roku, po zrealizowaniu Zabójczego widoku Roger Moore wycofał się z odgrywania roli Jamesa Bonda. To doprowadziło do poszukiwania aktora, który mógłby zagrać w następnym filmie. W 1986 roku odbył się casting, na którym pojawili się m.in. Timothy Dalton, Sam Neill, Lewis Collins, Sean Bean i Pierce Brosnan. To właśnie między nimi toczyła się walka o to kto zagra w koleinych częściach przygód brytyjskiego agenta. Umowa jednak została podpisana z Timothy'm Daltonem.

[edytuj] Fabuła

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

W trakcie treningu na Gibraltarze, w którym uczestniczą 007, 002 i 004, ginie ostatni z nich. Radziecki generał Georgij Koskov, wywieziony z NRD składa zeznania dla MI6, z których wynika, że za zabójstwo 004 odpowiedzialny jest generał Puszkin, który chce zlikwidować wszystkich agentów z dwoma zerami. 007 ma zabić szefa KGB. Szybko jednak okazuje się, że Koskov mógł mieć inne powody, aby pragnąć tej śmierci. Aby poznać prawdę, James Bond musi zdobyć zaufanie dziewczyny Koskova, Kary Milovej.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

[edytuj] Obsada

James Bond — Timothy Dalton
Kara Milovy — Maryam d'Abo
M — Robert Brown
Q — Desmond Llewelyn
Moneypenny — Caroline Bliss
Felix Leiter — John Terry
Fredrick Gray — Geoffrey Keen
Saunders — Thomas Wheatley
Szach Kamran — Art Malik
Generał Georgi Koskov — Jeroen Krabbé
Generał Anatol Gogol — Walter Gotell
Generał Leonid Puszkin — John Rhys-Davies
Brad Whitaker — Joe Don Baker
Necros — Andreas Wisniewski
Rosika Miklos — Julie T. Wallace
Rubavitch — Virginia Hey
Blayden Butler — Bill Weston
Sekretarz Blayden'a — Antony Carrick
Liz — Catherine Rabett
Ava — Dulice Liecier
Ochroniarz Koskova — Alan Talbot
Imposter 00 – Carl Rigg
Colonel Feyador — John Bowe
Jailer — Ken Sharrock
Szef bezbieszeństwa Tangeru — Nadim Sawalha
Przywódca Braterstwa Lamparta śnieżnego — Tony Cyrus

[edytuj] Ekipa filmowa

Reżyseria: John Glen
Produkcja: Albert R. Broccoli, Michael G. Wilson, Barbara Broccoli
Scenariusz: Michael G. Wilson, Richard Maibaum na podstawie powieści Iana Fleminga
Muzyka: John Barry
Scenografia: Peter Lamont, Michael Ford

[edytuj] Soundtrack

Płyta The Living Daylights została w całości skomponowany przez Johna Barry'ego. Połączono na niej uporządkowane elektroniczne brzmienie z orkiestrą w czasie rzeczywistym.

Tytułowa piosenka The Living Datylights norweskiej grupy a-ha ma dwie wersje: tę z soundtracku i wykorzystaną na płytach a-ha Headlines & Deadlines oraz Stay on These Roads.