Trzmielina brodawkowata

Z Wikipedii

Trzmielina brodawkowata

Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	dławiszowce
Rodzina	dławiszowate
Rodzaj	trzmielina
Gatunek	trzmielina brodawkowata
Nazwa systematyczna
'Euonymus verrucosus Scop.
Synonimy
Evonymus verrucosa Scop.)
Galeria zdjęć i grafik

Trzmielina brodawkowata (Euonymus verrucosus Scop.) - gatunek krzewu należący do rodziny dławiszowatych (Celastraceae R.Br.), zdecydowanie rzadziej spotykany niż trzmielina zwyczajna. Występuje w Europie i Azji, w Polsce osiąga północną i zachodnią granicę zasięgu.

[edytuj] Morfologia

Pokrój: Niezbyt gęsty krzew osiągający wysokość 2,5 m.
Łodyga: Zielone gałązki bez przetchlinek, bardzo cienkie, gęsto pokryte brunatnymi brodawkami, obłe. Rozgałęzia się pod prostym kątem. Pączki szczytowe największe, pączki przyliściowe znacznie mniejsze, wszystkie mają okrywy zielone z brązowym obrzeżeniem zwłaszcza w górnej części.
Liście: Jasnozielone, naprzeciwległe, eliptyczne, obustronnie zaostrzone, o delikatnie i nierówno piłkowanych brzegach. Nerwów bocznych wytraźnie widocznych mają nie węcej, niż 3-4. Blaszki o długości do 6 cm i szerokości do 3,5 cm o nerwacji pierzastej. Ogonek liściowy krótki do 3 mm. Liście usychające w sposób naturalny stają się jasnożółte, w zielniku zachowują barwę.
Kwiaty: Cztero- lub pięciokrotne, drobne, zielonawe z czerwonobrunatnym nakrapianiem płatków, zebrane do 3 w jednym kwiatostanie.
Owoc: Czterograniasta zielonawożółta później czerwieniejąca torebka, zawierająca 3 kulistawe, połyskujące, brązowo-czarne nasiona wystające z krwistoczerwonej osnówki i po dojrzeniu zwisające na nitkach poniżej torebki.

[edytuj] Biologia

Kwitnie w maju i czerwcu. Owoce dojrzewają w drugiej połowie sierpnia i w różnym czasie opadają.
Roślina trująca Wszystkie części rośliny, ale przede wszystkim owoce zawierają glikozydy: ewobiozyd, ewomonozyd i ewonozyd. Zatrucie trzmieliną powoduje osłabienie, wymioty, biegunkę, dreszcze, konwulsje.

[edytuj] Ekologia

Siedlisko: lasy i zarośla na całym niżu i w niższych położeniach górskich, na glebie przewiewnej. Nanofanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Querco-Fagetea ?, Cl. Rhamno-Prunetea ?, gatunek wyróżniający dla Tilio-Carpinetum. ^[1]

[edytuj] Przypisy

↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[edytuj] Bibliografia

W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.