The Top
Z Wikipedii
| The Top | ||
| Okładka płyty | ||
| Album studyjny The Cure | ||
| Wydany | 22 maja 1984 | |
| Nagrywany | Genetic, studio Garden, Trident, 1983-1984 | |
| Gatunek | rock alternatywny | |
| Długość | 40:55 | |
| Wytwórnia | Fiction Records | |
| Producent | David M. Allen, Chris Parry, Robert Smith | |
| Oceny | ||
|
||
| Płyta po płycie | ||
| The Top (1984) |
||
| Single z albumu The Top | ||
The Top - piąty studyjny album brytyjskiego zespołu The Cure, wydany w 1984 roku.
Spis treści |
[edytuj] Historia płyty
The Top ukazało się po płycie Pornography, po której wydaniu (wskutek kłótni z liderem The Cure) z zespołu odszedł Simon Gallup, wieloletni przyjaciel Smitha.
Po odejściu Gallupa Smith podjął radykalną decyzję o zmianie w swojej muzyce. Zaledwie kilka miesięcy po posępnym Pornography zespół wydał singel "Let's Go to Bed", na którym grali tylko Smith, Tolhurst i sesyjny perkusista Steve Goulding. Następnie grupa wydała "The Walk" oraz "The Lovecats". Wszystkie piosenki miały popowy, wesoły charakter, gitara odgrywała w nich małą rolę. Taki nastrój był bardzo odmienny od klimatu czterech wcześniejszych płyt. The Top jest pierwszym albumem odsłaniającym tę drugą, bardziej popową stronę The Cure.
Z powodu konfliktów w zespole Smith napisał prawie całą muzykę na płytę sam i zagrał na prawie wszystkich instrumentach (oprócz perkusji). Przez to The Top jest niemal solową płytą Roberta Smitha.[1]
The Top było pierwszym studyjnym albumem The Cure, który dostał się na amerykańską listę przebojów.
[edytuj] Ponowne wydanie w 2006 roku
Album został ponownie wydany 8 sierpnia 2006 roku w Stanach Zjednoczonych oraz 14 sierpnia w Wielkiej Brytanii. Pierwszy dysk zawiera oryginalny, ale zremasterowany album. Z powodu problemów z masteringiem "Bananafishbones" ukazało się na oryginalnej płycie w tempie wolniejszym, niż zostało pierwotnie nagrane. To zaniżyło wysokość tonacji o jedną sekundę. Wydanie płyty z 2006 roku przywróciło utwór do jego właściwej szybkości i tonacji, co skróciło go o ok. 15 sekund.
Drugi dysk zawiera cztery wcześniej niepublikowane piosenki, alternatywne wersje wszystkich piosenek z oryginalnego albumu oraz dwa b-side'y - "Happy the Man" i "Throw Your Foot" - z singla "The Caterpillar".
[edytuj] Lista utworów
Wszystkie piosenki, oprócz specjalnie zaznaczonych, napisane przez Roberta Smitha.
[edytuj] Oryginalne wydanie z 1984 roku
- "Shake Dog Shake" – 4:55
- "Birdmad Girl" (Smith, Tolhurst) – 4:05
- "Wailing Wall" – 5:17
- "Give Me It" – 3:42
- "Dressing Up" – 2:51
- "The Caterpillar" (Smith, Tolhurst) – 3:40
- "Piggy in the Mirror" (Smith, Tolhurst) – 3:40
- "The Empty World" – 2:36
- "Bananafishbones" – 3:12
- "The Top" – 6:50
[edytuj] Wydanie deluxe z 2006 roku
[edytuj] Pierwszy dysk
Oryginalny album, jak wyżej, ale ze skróconym początkowym werblem w "Shake Dog Shake" oraz przyspieszonym o jedną sekundę utworem "Bananafishbones" (patrz: "Ponowne wydanie w 2006 roku"), co skróciło go do 2:59.
[edytuj] Drugi dysk
- "You Stayed..." (domowe demo Roberta Smitha) - 2:21
- "Ariel" (domowe demo Roberta Smitha) - 2:58
- "A Man Inside My Mouth" (demo ze studia) - 3:40
- "Sadadic" (demo Roberta Smitha ze studia) - 4:17
- "Shake Dog Shake" (demo ze studia) - 4:56
- "Piggy in the Mirror" (demo ze studia) - 3:40
- "Birdmad Girl" (demo ze studia) - 3:36
- "Give Me It" (demo ze studia) - 3:43
- "Throw Your Foot" (demo ze studia) - 3:31
- "Happy the Man" (demo ze studia) - 2:46
- "The Caterpillar" (demo ze studia) - 4:17
- "Dressing Up" (remiks ze studia) - 2:14
- "Wailing Wall" (remiks ze studia) - 4:59
- "The Empty World" (bootleg) - 2:47
- "Bananafishbones" (bootleg) - 2:57
- "The Top" (bootleg) - 7:13
- "Forever (wersja)" (bootleg) - 4:58
[edytuj] Twórcy
- Robert Smith - śpiew, gitara, gitara basowa, instrumenty klawiszowe
- Andy Anderson - instrumenty perkusyjne, perkusja
- Laurence Tolhurst - instrumenty klawiszowe
- Porl Thompson - saksofon na pierwszym i drugim dysku, instrumenty klawiszowe i gitara w koncertowych nagraniach na drugim dysku
- Phil Thornalley - gitara basowa w koncertowych nagraniach na drugim dysku
[edytuj] Produkcja
- Producenci: Dave Allen, Chris Parry, Robert Smith
- Technicy: Dave Allen, Howard Grey
- Instrumentacja: Robert Smith, Laurence Tolhurst
[edytuj] Notowania na listach muzycznych
Album - Billboard (Ameryka Północna)
| Rok | Kategoria | Pozycja |
|---|---|---|
| 1984 | Billboard 200 | 180 |
Przypisy
- ↑ Chris True. Recenzja All Music Guide.
Robert Smith • Porl Thompson • Simon Gallup• Jason Cooper
Lol Tolhurst • Michael Dempsey • Matthieu Hartley • Phil Thornalley • Andy Anderson • Boris Williams • Roger O'Donnell • Perry Bamonte
Albumy studyjne: Three Imaginary Boys • Seventeen Seconds • Faith • Pornography • The Top • The Head on the Door • Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me • Disintegration • Wish • Wild Mood Swings • Bloodflowers • The Cure
Albumy koncertowe: Concert • Entreat • Show • Paris • Trilogy • Festival 2005
EP: Half an Octopuss & Quadpus • Lost Wishes • Five Swing Live • Sideshow
Kompilacje: Boys Don't Cry • Happily Ever After • Japanese Whispers • Standing on a Beach / Staring at the Sea • The Peel Sessions • Mixed Up • Integration • Galore • Greatest Hits • Join the Dots
Single: Killing an Arab • Boys Don't Cry • Jumping Someone Else's Train • A Forest • Primary • Charlotte Sometimes • A Single • Let's Go to Bed • The Walk • The Lovecats • The Caterpillar • In Between Days • Close to Me • Why Can't I Be You? • Catch • Just Like Heaven • Hot Hot Hot!!! • Fascination Street • Lullaby •Lovesong • Pictures of You • Never Enough • Close to Me (remix) • Hello I Love You • High • Friday I'm in Love • A Letter to Elise • Purple Haze • The 13th • Mint Car • Gone! • Strange Attraction • Wrong Number • Out of This World • Maybe Someday • Cut Here • Just Say Yes • The End of the World • Taking Off/alt.end • The Only One • Freak Show •
