Tadao Ando
Z Wikipedii
Tadao Ando (安藤 忠雄 - Andō Tadao; ur. 13 września 1941 w Ōsace) - architekt japoński, w 1995 uhonorowany nagrodą Pritzkera.
Już jako dziecko uczył się obróbki drewna u stolarza i praktykował u kilku projektantów form przemysłowych i planistów. Świadomie zainteresował się architekturą, gdy w wieku piętnastu lat przeczytał książkę o Le Corbusierze. Ando nie uzyskał formalnego wykształcenia architektonicznego, sam nauczył się wyczulenia na niuanse przestrzeni, formy, światła i materiału. Około osiemnastego roku życia zaczął zwiedzać japońskie świątynie, sanktuaria, herbaciarnie, a także Imperial Hotel Frank Lloyd Wrighta. Ando studiował również oglądając budynki, czytając książki i analizując rzuty. W wieku lat 20 odbył podróże do Europy i USA, analizując wielkie budowle XX wieku. Le Corbusier, Mies van der Rohe, Alvar Aalto, Frank Lloyd Wright i Louis Kahn najbardziej wpłynęli na twórczość Ando.
W 1969 Ando otworzył w Ōsace własne biuro architektoniczne - Tadao Ando Architect & Associates. Obecnie jest zapewne najbardziej znanym japońskim architektem. Ando nauczał architektury na różnych uczelniach amerykańskich, na IAA w Sofii i od 1997 na Uniwersytecie Tokijskim. W 2003 przeszedł na emeryturę.
Architektura Andy cechuje się konsekwentnym puryzmem. Ulubionym materiałem jest surowy beton. Rzuty i formy przestrzenne budynków składają się z prostych, wyrafinowanie przenikających się form. Wnętrza projektowane przez Andę są ascetyczne i minimalistyczne - wnętrze traktowane jest jako miejsce spotkań i zgromadzeń, światło wpada przez szczeliny w ścianach. Rzadziej występują większe, panoramiczne okna, stanowiące całą ścianę.
Twórczość architektoniczna Tadao Andy uhonorowano prestiżowymi nagrodami: the Danish Carlsburg Prize, Alvar Aalto Medal, the French Gold Medal of Architecture, jak również honorowym członkostwem Royal Institute of British Architects i American Institute of Architects (AIA).
[edytuj] Główne dzieła
- Dom Azumy w Osace, 1976
- Kościół Światła w Osace, 1983
- Kościół Światła w Ibaraki, 1989-1990
- Pawilon konferencyjny fabryki mebli Vitra w Weil am Rhein (Niemcy), 1989-1993
- Świątynia na wodzie, 1983 w Tomamu (Hokkaidō, Japonia), 1991
- Pawilon japoński na Expo '92 w Sewilli, 1992
- Muzeum Sztuki Współczesnej w Fort Worth, 2002
