Tabernakulum
Z Wikipedii
Tabernakulum (łac. tabernaculum: namiot) – w chrześcijaństwie, m.in. kościołach rzymskokatolickich mała zamykana na klucz szafka, umieszczona najczęściej w tylnej części prezbiterium. W tabernakulum przechowywane są hostie, które – zgodnie z doktryną transsubstancjacji – po konsekracji przez kapłana podczas mszy, stają się Ciałem Chrystusa.
Tabernakulum jest otwierane zazwyczaj przez kapłana, diakona lub akolitę przed udzielaniem komunii. Kiedyś wykonywane było z drewna i zdobione, współcześnie tabernakula wykonywane są najczęściej z metalu i zdobione złotem itp.
Według nowego Ogólnego wprowadzenia do Mszału Rzymskiego, tabernakulum w nowo budowanych kościołach winno być umieszczane w osobnej kaplicy, powinno być ognioodporne i nieprzezroczyste. Należy też posiadać do niego klucz zapasowy.
