Szprycha
Z Wikipedii
Szprycha rowerowa – część koła rowerowego, cienki drut, który łączy piastę z obręczą.
Generalnie szprycha jest zakrzywiona i zakończona tzw. łebkiem na jednym końcu, a z drugiej strony nagwintowana. Łebek przeplata się przez otwory w kołnierzu piasty, zaś gwintowany, prosty koniec łączy się z otworami w obręczy za pomocą nypli.
Spis treści |
[edytuj] Materiały i sposób produkcji
Pierwsze rowery były wyposażone w drewniane szprychy, jednak koła zbudowane na nich okazały się zbyt ciężkie. Idealnym rozwiązaniem okazały się szprychy wykonane ze stali. Przez wiele dziesięcioleci XX wieku pokrywano je chromem w celu ochrony przed korozją. Obecnie takie szprychy można spotkać już tylko w najtańszych rowerach, podczas gdy powszechnie stosuje się stal nierdzewną jako optymalny materiał do tego zastosowania. Niektóre firmy rowerowe do produkcji szprych używaja też stopów aluminium (Mavic), tytanu (Marwi) lub włókien węglowych (CarbonSports).
Szprychy są wytwarzane z ciągnionego na zimno drutu dostarczanego z huty. Na jednym z końców jest walcowany gwint, a później na drugim odkuwany i zaginany łebek. Wszystkie procesy są przeprowadzane na zimno, przez co nie ma potrzeby dodatkowej obróbki termicznej w celu podniesienia wytrzymałości drutu. Do otrzymania szprych cieniowanych lub aero potrzeba dodatkowej obróbki plastycznej.
[edytuj] Wymiary i rodzaje szprych
Średnice szprych wynoszą od 1,5 mm do 2 mm, przy czym olbrzymia większość kół jest budowana na tych ostatnich. Można spotkać trzy rodzaje szprych:
- o jednolitej średnicy na całej długości;
- cieniowane, których środkowa część ma mniejszą srednicę niż końce;
- aero, spłaszczone na środkowym odcinku dla zmniejszenia oporów powietrza.
Długość szprych zależy od rozmiaru koła, rodzaju użytej obręczy i piasty oraz od sposobu przeplatania. Dostępne w handlu szprychy mają od około 14 do 32 cm.
[edytuj] Sposoby zaplotu
W kole umieszcza się od 16 do 48 szprych, przy czym najczęściej spotykana liczba to 32 lub 36. Szprychy zaplata się na kole na kilka różnych sposóbów, z których najpopularniejsze są:
- na krzyże – każda szprycha krzyżuje się z innymi, np. w zaplocie na 3 krzyże, każda szprycha krzyżuje się (przecina) z 3 innymi znajdującymi się po tej samej stronie koła;
- na słoneczko – szprychy układają się po promieniu koła, biegnąc od piasty do obręczy bezpośrednio bez żadnych skrzyżowań.
Optymalna ilość skrzyżowań, czyli taka, przy której szprychy biegną możliwie jak najbliżej stycznej do kołnierza piasty, zależy od ilości szprych: 2 krzyże dla 24/28 szprych, 3 dla 32, 3 lub 4 dla 36, 4 dla 40, 5 dla 48. Zaplot na słoneczko nie nadaje się do kół, w których szprychy przenoszą moment obrotowy (napędowe, wyposażone w hamulce tarczowe) z powodu zbyt wielkich naprężeń szprych i kołnierzy piast.
[edytuj] Producenci
Najbardziej znani producenci szprych (w nawiasach oznaczenia znajdujące się zwykle na łebkach): DT Swiss (DT), Alpina-ACI (S), Sapim (SAP), Nirosta (N), Mach1 (trójkąt), Richman, Wheelsmith (W), Hoshi (H) i CNspoke.
