Stop Wooda

Z Wikipedii

Stop Wooda - stop niskotopliwy (topi się już w temperaturze 66-72°C), srebrnobiały, drobnoziarnisty, składający się z bizmutu, kadmu, ołowiu i cyny. Stop ten został wynaleziony przez Roberta W. Wooda (1868-1955), który był profesorem fizyki w Baltimore (USA).

Stop ten jest stosowany:

• w jubilerstwie do lutowania,
• w bezpiecznikach przeciwpożarowych jako element topikowy, którego stopienie przerywa obwód elektryczny i uruchamia alarm,
• jako materiał do osłon przed promieniowaniem rentgenowskim (np. w radioterapii do wykonywania indywidualnych osłon dla ludzi),
• jako wypełnienie łaźni laboratoryjnych do wysokich temperatur.

Zazwyczaj stop Wooda zawiera następujące proporcje metali:

• bizmut 5 do 8 części
• ołów 4 części
• cyna 2 części
• kadm 1 do 2 części

Zmiana proporcji poszczególnych metali w stopie ma znaczny wpływ na jego temperaturę topnienia.

Wg Tablic Chemicznych Mizerskiego, najniższą temperaturę topnienia (65,5 °C) posiada stop zawierający dokładnie:

• Bi 50,1%
• Pb 24,9%
• Sn 14,6%
• Cd 10,4%

Stop o dokładnie takim składzie ma gęstość d = 9,7 g/cm³

Zobacz też: stopy metali