Stanisław Królak
Z Wikipedii
Stanisław Królak (ur. 26 stycznia 1931 w Warszawie) – polski kolarz szosowy, trener kolarski. Pierwszy polski zwycięzca Wyścigu Pokoju w 1956.
W 1961 ukończył Studium Pomaturalne przy Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Początkowo pracował jako jako instruktor i trener kolarski w klubach Gwardia, Legia, Polonia, Sarmata, Spójnia. W 1949 pierwszy raz wziął udział w zawodach kolarskich i wygrał wyścig o "Puchar Życia Warszawy". W 1952 wystartował pierwszy raz w Wyścigu Pokoju.
Inne osiągnięcia:
- Dwukrotny indywidualny mistrz Polski w wyścigu ze startu wspólnego w latach 1952 i 1955, wicemistrz z [ [1953]], brązowy medalista z 1958
- Czterokrotny drużynowy mistrz Polski w wyścigu ze startu wspólnego w latach 1950, 1953, 1954 i 1955
- Indywidualny mistrz Polski w wyścigu górskim w 1952
- Indywidualny mistrz Polski w wyścigu przełajowym w 1955
- Dwukrotny drużynowy mistrz Polski na torze na 4000 m na dochodzenie w latach 1950 i 1954
- Uczestnik mistrzostw świata w wyścigu szosowym w latach 1953, 1955 i 1958
- Siedmiokrotny uczestnik Wyścigu Pokoju: 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1958 i 1961
- Pięciokrotny uczestnik Wyścigu Dookoła Polski: 1953, 1955, 1956, 1958, 1960
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, wyróżniony tytułem Sportowca 30-lecia PRL, Zasłużony Mistrz Sportu.
