Stanisław Jakubowski (wojskowy)
Z Wikipedii
| Stanisław Jakubowski | |
 |
|
| major | |
| Urodzony | 10 sierpnia 1901 Ostrowiec Świętokrzyski |
| Kariera wojskowa | |
| W służbie od | 1939 |
| Stanowiska | komendant Rejonowej Komendy Uzupełnień w Kielcach |
| Najważniejsze bitwy i wojny | II wojna światowa |
| Odznaczenia | |
         |
|
Stanisław Jakubowski s. Stanisława (ur. 10 sierpnia 1901 w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. ??) - polski oficer w stopniu majora, uczestnik walk w II wojnie światowej.
Absolwent wydziału prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W latach 1932-1939 zatrudniony jako urzędnik administracji wojskowej w Państwowej Komendzie Uzupełnień Postawy. 25 sierpnia 1939 został skierowany do 23 Pułku Ułanów na stanowisko dowódcy plutonu. 29 sierpnia 1939 wraz z pułkiem przemieścił się z Postaw transportem kolejowym przez Lidę i Wołkowysk do Koluszek. Brał udział w walkach w lasach pod Przysuchą, podczas których został ranny.
Jako dowódca plutonu piechoty 12-13 października 1943 brał udział w bitwie pod Lenino podczas, walk został ranny w bok i lewa rękę, przewieziony do szpitala, gdzie przebywał kilka tygodni.
Od 13 października 1944 pełnił obowiązki kierownika kancelarii tajnej w Sztabie 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych, a następnie od 5 stycznia 1944 do 1 czerwca 1944 był pomocnikiem szefa V Oddziału Sztabu 3 Dywizji Piechoty.
1 września 1944 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 7 Samodzielnego Batalionu Piechoty, który był przemianowany na 7 Pułku Piechoty.
W latach 1945-1947 pełnił obowiązki Komendanta Gdyńskiej Rejonowej Komendy Uzupełnień, a następnie (1947-1950) Komendanta Rejonowej Komendy Uzupełnień w Kielcach.
Na podstawie Rozkazu personalnego nr 1614 z dnia 17 października 1950 został przeniesiony do rezerwy.
Spis treści |
[edytuj] Awanse
- podporucznik - 3 września 1943
- porucznik - 10 marca 1944
- kapitan - 11 września 1945
- major - 22 lipca 1948
[edytuj] Wykształcenie
- 27 marca 1922 - 20 listopada 1923 - Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu
- wrzesień 1928 - lipiec 1932 - Uniwersytet im. St. Batorego w Wilnie
[edytuj] Stanowiska
- 15 czerwca 1919 - 27 marca 1922 - strzelec - 2 Pułk Strzelców Konnych
- 23 grudnia 1923 - wrzesień 1928 - dowódca plutonu - 18 Pułk Ułanów Pomorskich
-
- lipiec 1932 - 25 sierpnia 1939 - Państwowa Komenda Uzupełnień Postawy - urzędnik administracji wojskowej
- 25 sierpnia 1939 - 24 września 1939 - dowódca plutonu - 23 Pułk Ułanów Grodzieńskich
- 20 maja 1943 - 13 października 1943 - dowódca plutonu - 2 Pułk Piechoty - 1 Dywizji Piechoty
- 13 października 1943 - 5 stycznia 1944 - kierownik kancelarii tajnej - 1 Korpus Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR
- 5 stycznia 1944 - 1 sierpnia 1944 - pomocnik szefa V Oddziału Sztabu - 3 Pomorska Dywizja Piechoty
- 1 sierpnia 1944 - 30 sierpnia 1944 - szef personalny punktu zbornego - 1 Armia Wojska Polskiego
- 1 września 1944 - 1 października 1944 - zastępca dowódcy - 7 samodzielny batalion piechoty
- 1 października 1944 - 15 października 1945 - zastępca dowódcy pułku ds. liniowych - 7 Zapasowy Pułk Piechoty
- 15 października 1945 - 1 października 1947 - komendant - Gdyńska Rejonowa Komenda Uzupełnień
- 2 października 1947 - 28 lutego 1950 - komendant - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Kielcach
[edytuj] Odznaczenia i ordery
- Krzyż Walecznych - nadany w 1922
- Medal 10. Lecia Odzyskanej Niepodległości - nadany w 1928
- Srebrny Krzyż Zasługi - nadany w 1938
- Brązowy Krzyż Zasługi -
- Brązowy Medal Za Długoletnią Służbę - nadany w 1939
- Medal za Warszawę 1939-1945 - nadany w 1944
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk - nadany w 1945
- Medal za Zdobycie Berlina - nadany w 1945
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 - nadany w 1948
- Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 - nadany w 1949
- Medal Polska Swemu Obrońcy
