Spółgłoska nagłośniowa
Z Wikipedii
| Klasyfikacja spółgłosek |
|---|
| wargowe |
| dwuwargowe |
| wargowo-zębowe |
| przedniojęzykowe |
| językowo-wargowe |
| międzyzębowe |
| zębowe |
| dziąsłowe |
| zadziąsłowe |
| z retrofeksją |
| środkowojęzykowe |
| przedniopodniebienne |
| podniebienne |
| tylnojęzykowe |
| miękkopodniebienne |
| języczkowe |
| gardłowe |
| nagłośniowe |
| krtaniowe |
| o podwójnej artykulacji |
| wargowo -podniebienne |
| wargowo -miękkopodniebienne |
| zadziąsłowo -miękkopodniebienne |
| Koartykulacja |
| labializacja |
| palatalizacja |
| welaryzacja |
| faryngalizacja |
| Zobacz też: sposób, miejsce i narząd artykulacji |
Spółgłoski nagłośniowe, epiglottalne lub aryepiglottalne to spółgłoski artykułowane przez zetknięcie fałdów nalewkowo-nagłośniowych z nagłośnią. W brzmieniu zbliżone są do spółgłosek gardłowych. W IPA spółgłoski te oznacza się następującymi symbolami:
- [ʡ] – bezdźwięczna spółgłoska zwarta
- [ʜ] – bezdźwięczna spółgłoska szczelinowa
- [ʢ] – dźwięczna spółgłoska szczelinowa
[edytuj] Występowanie
Spółgłoski nagłośniowe występują w językach afroazjatyckich i północnokaukaskich. We współczesnym języku arabskim ﺡ i ع są często wymawiane jako [ʜ] i [ʢ], choć w języku klasycznym są faryngalne. "Gardłowe" spółgłoski w indiańskich językach salisz i wakaskich są prawdopodobnie również nagłośniowe.
W dagestańskim języku agulskim spółgłoski faryngalna /ħ/ i epiglottalna /ʜ/ są odrębnymi fonemami.
