Sobór Laterański I
Z Wikipedii
Sobór Laterański I (1123) - sobór powszechny kościoła katolickiego zwołany przez papieża Kaliksta II. Był to pierwszy sobór kościoła katolickiego, na którym nie było przedstawicieli kościołów wschodnich. Według rachuby katolickiej był IX soborem powszechnym.
Rozpoczął się 18 marca i trwał do 6 kwietnia 1123 roku. W jego obradach uczestniczyło około 300 biskupów, opatów i innych reprezentantów kleru. Sobór ten uchwalił dwadzieścia dwa kanony reformy Kościoła dotyczące m.in. konkubinatu duchownych, symonii, wyboru biskupów, podporządkowania zakonników oraz wiernych opiece lokalnych biskupów. Wprowadził również zakaz zawierania małżeństw przez księży, mnichów, diakonów i subdiakonów, a także potwierdził postanowienia konkordatu wormackiego.
Zobacz też:
Katolickie i prawosławne: Nicejski I • Konstantynopolitański I • Efeski • Chalcedoński • Konstantynopolitański II • Konstantynopolitański III • Nicejski II • Konstantynopolitański IV
Prawosławie: Sobór w Trullo • Konstantynopolitański V • Synod Jerozolimski
Katolicyzm: Sutri • Laterański I • Laterański II • Laterański III • Laterański IV • Lyoński I • Lyoński II • Vienne • Piza • Konstancja • Siena • Bazylea • Ferrara • Florencki • Laterański V • Trydencki • Watykański I • Watykański II
