Shannon Briggs
Z Wikipedii
| Shannon Briggs | |
| Pseudonim | The Cannon |
| Data i miejsce urodzenia | 4 grudnia 1971 Brooklyn |
| Narodowość |  Stany Zjednoczone |
| Styl | praworęczny |
| Kategoria wagowa | ciężka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 54 |
| Zwycięstwa | 48 |
| Nokauty | 42 |
| Porażki | 5 |
| Remisy | 1 |
| No contests | 0 |
Shannon Briggs (ur. 4 grudnia 1971 roku w Brooklyn, Nowy Jork) - amerykański bokser wagi ciężkiej, były mistrz świata organizacji WBO.
[edytuj] Kariera amatorska
Briggs w 1992 roku był amatorskim mistrzem Stanów Zjednoczonych w kategorii ciężkiej. Rok wcześniej zajął drugie miejsce w Igrzyskach Panamerykańskich, przegrywając w finale z Félixem Savónem.
[edytuj] Kariera zawodowa
Karierę zawodową rozpoczął w 1992 roku. Wygrał pierwsze 25 walk. Pierwszą porażkę zanotował w marcu 1996 roku, przegrywając przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie z dość przeciętnym bokserem, Darrollem Wilsonem.
W listopadzie 1997 roku wygrał na punkty decyzją większości z byłym mistrzem świata, blisko 48-letnim George Foremanem. Była to ostatnia walka Foremana w karierze.
W następnej walce, w marcu 1998 roku, zmierzył się z Lennoxem Lewisem o mistrzostwo świata organizacji WBC. Pojedynek zakończył się zwycięstwem Lewisa w piątej rundzie.
Jeszcze w tym samym roku znokautował Marcusa Rhode już w pierwszej rundzie, lecz później nastąpił najgorszy okres w jego zawodowej karierze. W jedynej walce w 1999 roku szczęśliwie zremisował z Francoisem Botha, prezentując fatalną kondycję i ledwo wytrzymując do końca ostatniej, dziesiątej rundy. Natomiast rok później doznał kompromitującej porażki z bardzo przeciętnym bokserem, Sedreckiem Fieldsem, który przed tym pojedynkiem na osiemnaście stoczonych pojedynków wygrał tylko dziewięć.
Po tej walce Briggs starał się odbudować psychicznie, wygrywając swoje następne pojedynki już w pierwszej rundzie. Jego rywalami byli jednak mniej znani pięściarze.
W kwietniu 2002 roku doznał swojej czwartej, jak dotąd ostatniej porażki - z Jameelem McCline. Od tej pory wszystkie swoje walki wygrywał przed czasem, między innymi z byłym mistrzem świata, 44-letnim wówczas Rayem Mercerem.
4 listopada 2006 roku zdobył tytuł mistrza świata organizacji WBO, w niesamowitych okolicznościach pokonując Siergieja Lachowicza. Po jedenastu rundach Briggs przegrywał na punkty u wszystkich trzech sędziów. Jednak w dwunastej rundzie najpierw położył rywala na deski, a po wznowieniu walki znokautował go w taki sposób, że Rosjanin wypadł z ringu i znalazł się na stole sędziowskim. Sędzia przerwał walkę na sekundę przed końcem ostatniej, dwunastej rundy. Gdyby Lachowicz dotrwał do końca pojedynku, obroniłby pas mistrzowski.
Briggs stracił tytuł już w swojej pierwszej obronie, w której zmierzył się z Sułtanem Ibragimowem. Pierwotnie walka miała się odbyć 10 marca, ale została przełożona, ponieważ Amerykanin nabawił się zapalenia płuc. Ostatecznie pojedynek odbył się 2 czerwca. Po dwunastu rundach Rosjanin wygrał jednogłośną decyzją na punkty.
