Sergiusz Sterna-Wachowiak

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: długość sekcji. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Sergiusz Sterna-Wachowiak (pseudonimy SSW, Konrad Surgeński, Paweł Hetmański) – poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, tłumacz, edytor, autor scenariuszy teatralnych, radiowych i telewizyjnych – urodził się 18 lipca 1953 roku w Lesznie. Syn poety i tłumacza literatury niemieckiego obszaru językowego Eugeniusza Wachowiaka, ekonomisty, i Janiny z Hetmańskich, ekonomistki. Lata 1961 – 1972 spędził we Wschowie, gdzie ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Tomasza Zana. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1977), studiował trybem indywidualnym także wybrane zagadnienia filozofii, historii sztuki i historii kultury (1973 – 1977).

Od roku 1972 mieszka i tworzy w Poznaniu, od roku 2000 w Suchym Lesie, na Górze Moraskiej.

Podczas studiów był przewodniczącym Koła Naukowego Historyków i Teoretyków Literatury UAM (1973 – 1977), inicjatorem i redaktorem naczelnym niezależnej mówionej gazety uniwersyteckiej „Struktury II” (1975 – 1977) oraz kierownikiem literackim studenckiego Teatru „Maya”.

[edytuj] Twórczość literacka i krytyka

Jako poeta i krytyk literacki debiutował w roku 1971 na łamach „Nadodrza” i „Życia Literackiego”. Współpracownik wielu czasopism literackich, stały współpracownik „Twórczości” (1974 – 1981), członek kolegium redakcyjnego „Integracji” (Warszawa 1980 – 1981).

Po Sierpniu 1980 publikował w obiegu niezależnym, po 13 grudnia 1981 w obiegu podziemnym. Delegat podziemnych struktur polskiego życia literackiego na ogólnopolskie spotkania w Tyńcu(1985) i Poznaniu (1985), członek Ogólnopolskiej Komisji Krytycznoliterackiej Towarzystwa im. Adama Mickiewicza w Warszawie, w latach 1986 – 1991 uczestnik poznańskiej literackiej, wolnej gazety mówionej „Struktury III”. Uczestnik na zaproszenie Lecha Wałęsy Forum Kultury (Warszawa 1989).

Recenzent warszawskich „Nowych Książek”, współzałożyciel i redaktor „Gazety Malarzy i Poetów” w Poznaniu, członek rady redakcyjnej „Przeglądu Powszechnego” w Warszawie, stały współpracownik „Akcentu” w Lublinie.

Współpracownik stowarzyszenia Stuttgarter Schriftstellerhaus w Badenii-Wirtembergii, Guardini Forum w Berlinie, członek Else-Lasker-Schüler-Gesellschaft w Wuppertalu. Juror Fundacji Nelly i Władysława Turzańskich w Toronto, współpracownik Polskiego Funduszu Wydawniczego w Kanadzie.

Członek Rady Programowej Telewizji Polskiej w Poznaniu i Rady Programowej poznańskiej Biblioteki Raczyńskich.

Inicjator, współautor, redaktor i wydawca serii eseistycznych „Tropami pisarzy na Kresach zachodnich", „Wielkopolski Parnas literacki" oraz „Pasaże i palisady", kieruje wydawnictwem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Poznaniu, redagując m.in. serię książek poetyckich.

Autor tomów wierszy „Na odlot” (Wschowa 1972), „Mój surrealizm” (Poznań 1974), „Śpiewające rynny” (Warszawa 1977), „Może usłyszysz” (Poznań 1977), „Wieża ciemności” (Poznań 1986), „Papierowy lampion” (Poznań 2000), współautor poetyckiej „antologii pięciu” (Roman Bąk, Jan Kasper, Andrzej Ogrodowczyk, Sergiusz Sterna–Wachowiak, Tadeusz Żukowski) „Rzeczywiste” (Poznań 2003), autor powieści „Kopiejeczka” (Poznań 1979) i „Iskra lejdejska” (Poznań 1982), tomów esejów i szkiców „Fizjologia słowa” (Bydgoszcz 1979), „Głowa Orfeusza” (Warszawa 1984), „Miąższ zakazanych owoców” (Bydgoszcz 1985), „Szyfr i konwencja” (Poznań 1986). Autor antologii dwudziestowiecznej poezji polskiej „Polnische Lyrik aus hundert Jahren” (Hamburg 1997).

Opublikował wiele wierszy, fragmentów prozy, esejów, szkiców, rozpraw, recenzji, przekładów i studiów historyczno- i krytycznoliterackich na łamach między innymi „Nadodrza”, „Twórczości”, „Odry”, „Akcentu”, „Poezji”, „Nurtu”, „Miesięcznika Literackiego”, „Życia Literackiego”, „Faktów”, „Liter”, „Integracji”, „Podpunktu”, „Zza kulis”, „Obecności”, „Czasu Kultury”, „Nowego Życia”, „Ruchu Literackiego”, „Gazety Malarzy i Poetów”, „Arkusza”, „Kresów”, „Tygla Kultury”, „Pro Libris”, „Tytułu”, „Pogranicz”, „Przeglądu Powszechnego”, „Nowych Książek” oraz w książkach zbiorowych i programach teatralnych.

Laureat m.in. Nagrody Niezależnych im. 3 Maja (1985), prywatnej nagrody-stypendium Romana Brandstaettera (1987) i Nagrody „Pióra” za całokształt twórczości (1989).

Jego twórczość była przekładana na język niemiecki, angielski, francuski, rosyjski, węgierski, serbsko-chorwacki, czeski i bułgarski.

[edytuj] Twórczość teatralna i telewizyjna

Autor programów telewizyjnych (m.in. cyklicznych programów Telewizji Polskiej w Poznaniu „Słowa i sensy” oraz „Światło z popiołu” i telewizyjnych reportaży literackich „Opowieść o cynowym raju. Leonie Ossowski w Osowej Sieni” oraz „Ach, ty stara ziemio. Johannes Poethen, poeta niemiecko-greckiego pogranicza kultur”.

Od roku 1991 gospodarz (do roku 1999 z Milanem Kwiatkowskim) wieczorów dyskusyjnych „Scena Verbum” Teatru Nowego i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Poznaniu, podczas których przeprowadził dotąd ponad sześćdziesiąt publicznych dysput m.in. z Janem Józefem Szczepańskim, o. Wacławem Oszajcą SJ, Zofią Kucówną, Agnieszką Osiecką, Hanną Krall, Andrzejem Szczypiorskim, ks. prof. Józefem Tischnerem, Jackiem Kuroniem, Jackiem Kaczmarskim, Andrzejem Drawiczem, Krystyną Miłobędzką, Andrzejem Falkiewiczem, Jerzym Ficowskim, Sergiejem Awierincewem, Józefem Szajną, Bogusławą Latawiec, Edwardem Balcerzanem, Czesławem Miłoszem, Władysławem Bartoszewskim, Joshuą Sobolem, Markiem Edelmanem, Ernestem Bryllem, Stefanem Bratkowskim, Zbigniewem Zapasiewiczem, Egonem Naganowskim, Mario Vargasem Llosą, Izabellą Cywińską, Erwinem Axerem, Janem Nowakiem-Jeziorańskim, Szewachem Weissem, ks. abp Stanisławem Gądeckim, Michaelem Schudrichem, Krystyną Jandą.

Współpracownik, recenzent wewnętrzny i autor esejów programowych poznańskiego Teatru Nowego (1980 – 1999), w roku 1999 objął fotel kierownika literackiego i dramaturga Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu.

[edytuj] Organizacje i stowarzyszenia

Członek dawnego Związku Literatów Polskich (1979 – 1983), od roku 1989 członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (prezes Oddziału w Poznaniu, członek Zarządu Głównego w Warszawie). Członek PEN–Clubu.