Sergiusz Lifar
Z Wikipedii
Sergiusz Lifar, właśc. Sergiusz Michajłowicz Lifarienko (2 kwietnia 1905 Kijów – 15 grudnia 1986, Lozanna) – francuski tancerz i choreograf pochodzenia ukraińskiego.
Ukończył gimnazjum, studiował w konserwatorium grę na fortepianie i skrzypcach, a na początku rewolucji zaczął uczęszczać do państwowej szkoły baletowej, gdzie uczył się tańca u Niżyńskiej.
W 1923 przyłączył się do zespołu Diagilewa, zjawiając się jako "piąte koło u wozu" z grupą czterech chłopców, po których posłał Diagilew. Wkrótce pod kierunkiem mistrza Cecchettiego poczynił ogromne postępy i po dwóch latach został pierwszym tancerzem zespołu.
W 1929 roku przedstawił swoją pierwszą pracę choreograficzną – nową wersję "Lisa" Strawińskiego. W 1930 roku zaangażował się do Opery paryskiej jako pierwszy tancerz i choreograf, stając się w dwa lata później profesorem. Z krótką przerwą w latach 1944-1946, kierował zespołem baletowym Opery dla którego opracował około 45 baletów, przywracając mu w ten sposób zainteresowanie szerokiej publiczności i wychowując wielu świetnych tancerzy. W ten sposób wskrzesił wielkie tradycje baletu francuskiego.
Lifar stworzył we Francji zawód tancerza, zbudował fundament dla pracy Rolanda Petit i Janine Charrat oraz wychował tak wybitnych artystów, jak Yvette Chauvire, Renee Jeanmaire i Jean Babilee. Można by jeszcze wymienić cały szereg innych, włączając wielu z samej opery, między którymi znajduje się Josette Clavier.
