Sampi
Z Wikipedii
Alfabet grecki | |||
---|---|---|---|
Α α alfa | Ν ν ny | ||
Β β beta | Ξ ξ ksi | ||
Γ γ gamma | Ο ο omikron | ||
Δ δ delta | Π π pi | ||
Ε ε epsilon | Ρ ρ rho | ||
Ζ ζ dzeta | Σ σ sigma | ||
Η η eta | Τ τ tau | ||
Θ θ theta | Υ υ ipsylon | ||
Ι ι jota | Φ φ phi | ||
Κ κ kappa | Χ χ chi | ||
Λ λ lambda | Ψ ψ psi | ||
Μ μ my | Ω ω omega | ||
Litery nieużywane współcześnie | |||
digamma | san | ||
stigma | szo | ||
heta | koppa | ||
jot | sampi |
|
Sampi (ͳαμπῖ/δίσίγμα, Ͳͳ) jest literą, która występowała w niektórych przedklasycznych wariantach alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 900. Używana była do przedstawiania podwójnego ss, dlatego była także nazywana podwójną sigmą disigma.
Spis treści |
[edytuj] Pochodzenie
Pochodzenie litery sampi jest nieznane. Mogła ona bądź bezpośrednio, bądź pośrednio rozwinąć się z archaicznej greckiej litery san () pochodzącej z fenickiego litery sade (). Litera sade oznaczała dźwięk zbliżony do s. Jednak litera sampi nie występowała w alfabecie greckim między literami pi i koppa, ale na końcu za literą omega. Dlatego istnieje hipoteza mówiąca, że sampi została później dołączona do alfabetu greckiego.
Nazwa sampi nie jest jasna. Być może ma związek z nazwą san. Inną możliwością jest pochodzenie od słów ὡσὰν πῖ hōsan pi „jak pi“), litera ta bowiem graficznie jest podobna do pi.
[edytuj] Użycie jako litery
W niektórych alfabetach jońskich i pamfilskich występuje specjalna litera w postaci lub . Przypuszczalnie chodzi tutaj o literę, z której później powstało sampi. Znak ten występował od VI do V w. p. n. e. w napisach jońskich i od IV do III w. w alfabetach pamfilskich. Występował w miejscach gdzie w większości dialektów stawiano σσ (ss) a w dialekcie attyckim ττ (tt). Jak wymawiano sampi, nie wiadomo. Pochodzi od zbitki *kj, można więc przypuszczać, że wymowa była zbliżona do /ts/. Przyjmuje się, że później zaczęła przeważać wymowa /ss/. W średniowiecznych rękopisach sampi otrzymało swój dzisiejszy kształt .