Sławomir Tkaczyk

Z Wikipedii

Sławomir Tkaczyk komandor
ur. 2 V 1957 w Sobowidzu

Kariera:
zastępca dowódcy 9 Flotylli Obrony Wybrzeża
9 Flotylla Obrony Wybrzeża 13 dywizjon Trałowców ORP "Albatros" ORP "Pelikan"
Działania zbrojne:
nie brał udziału
Odznaczenia:
Order Odrodzenia Polski Krzyż Zasługi Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny Medal Za zasługi dla obronności kraju

Sławomir Tkaczyk (ur. 2 maja 1957 roku) - polski komandor, morski dyplomowany oficer trałowców oraz magister inżynier techniki nawigacji. Od 1976 do 2007 roku służył w Wojsku Polskim, dowodził ORP "Pelikan", ORP "Albatros" i 13 dywizjonem Trałowców. Do momentu rozformowania 9 Flotylli Obrony Wybrzeża pod koniec 2006 roku był w niej zastępcą dowódcy. Kawaler Orderu Odrodzenia Polski.

[edytuj] Służba wojskowa

Sławomir Tkaczyk urodził się 2 maja 1957 roku w Sobowidzu. W latach 1976-1981 ukończył Wydział Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera nawigatora statku morskiego. Jest również absolwentem Akademii Marynarki Wojennej ZSRR im. Marszałka Klimenta Woroszyłowa w Leningradzie (lata 1988-1990).

Na pierwsze stanowisko służbowe - dowódcy działu okrętowego III broni podwodnej - skierowano go na trałowiec bazowy projektu 206F ORP "Pelikan" w 13 dywizjonie Trałowców w Helu (9 Flotylla Obrony Wybrzeża im. Kontradmirała Włodzimierza Steyera). W 1983 roku został zastępcą dowódcy okrętu, a po kolejnych dwóch latach dowódcą okrętu na tej jednostce pływającej. Jeszcze w 1985 roku objął funkcję oficera w sztabie 13 dywizjonu Trałowców, natomiast od 1987 roku dowodził bliźniaczym okrętem "Pelikana" - ORP "Albatrosem". Po powrocie do Polski w 1990 roku wyznaczono go starszym oficerem Wydziału Operacyjnego w Sztabie 9 Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. Następnie był kolejno szefem sztabu (1991 rok), p.o. dowódcą (lata 1991-1992) i dowódcą 13 dywizjonu Trałowców (lata 1992-1996).

Od 1996 do 2002 roku służył w Dowództwie Marynarki Wojennej w Gdyni jako zastępca dowódcy Stanowiska Dowodzenia Marynarki Wojennej, po czym na wskutek zmian organizacyjnych objął stanowisko szefa Sztabu Centrum Operacji Morskich w Gdyni. W 2003 roku został zastępcą dowódcy Centrum Operacji Morskich. W latach 2004-2006 zajmował posadę zastępcy dowódcy 9 Flotylli Obrony Wybrzeża, w tym przez kilka miesięcy w 2005 roku był p.o. dowódcą 9 Flotylli Obrony Wybrzeża. 31 stycznia 2007 roku odszedł do rezerwy, został pożegnany przez dowódcę Marynarki Wojennej adm. floty Romana Krzyżelewskiego.

Awansował kolejno na stopnie oficerskie:
podporucznika marynarki - w 1980 roku porucznika marynarki - w 1983 roku kapitana marynarki - w 1987 roku	komandora podporucznika - w 1992 roku komandora porucznika - w 1995 roku komandora - w 2000 roku.

[edytuj] Odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi
Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju

[edytuj] Bibliografia

"Dowództwo 9.FOW im. Kontradmirała Włodzimierza Steyera." Opublikowano w "Przeglądzie Morskim", wyd. grudzień 2006, nr 12/2006. Redakcja Czasopism Marynarki Wojennej. Gdynia 2006. (ISSN 0137-7205)

Poprzednik
kontradm. Andrzej Rosiński