Rudolf Świerczyński
Z Wikipedii
| Rudolf Świerczyński | |
| Urodzony | 23 kwietnia 1883 Rudnik |
| Zmarł | 14 maja 1943 Warszawa |
 Galeria w Wikimedia Commons |
|
Rudolf Świerczyński (ur. 23 kwietnia 1883 w Rudniku koło Łowicza – obecnie część wsi Piaski Rudnickie, zm. 14 maja 1943 w Warszawie), polski architekt okresu międzywojennego.
Jeden ze współtwórców Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej w 1915. Świerczyński rozpoczął studia w rosyjskiej Politechnice w Warszawie, a ukończył w Wyższej Szkole Technicznej w Dreźnie. Na początku swojej działalności projektował główne dwory i pałace (np. pałac w Falborzu koło Włocławka), w latach 20. zainteresował się ideą miasta-ogrodu, co jest widoczne w zrealizowanych projektach na Żoliborzu w Warszawie (1921-1925).
Punkt zwrotny w karierze Świerczyńskiego stanowi projekt siedziby banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (1921) i późniejsze gmachy użyteczności publicznej jego projektu, gdzie od rozwiązań nawiązujących do klasycyzującej tradycji architektury polskiej przeszedł do form modernistycznych.
[edytuj] Ważniejsze dzieła
- kolonia oficerska w Warszawie na Żoliborzu (1921–1925)
- Bank Gospodarstwa Krajowego w Warszawie (1928–1931)
- Kierownictwo Marynarki Wojennej – ul. Żwirki i Wigury 105 w Warszawie
- Główny Urząd Patentowy przy ul. Topolowej (Al. Niepodległości) w Warszawie (1928–1929)
- Gmach Ministerstwa Komunikacji przy ul. Chałubińskiego w Warszawie 1929–1931
