Roman Gancarczyk
Z Wikipedii
| Roman Gancarczyk | |
| Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1963 Myślenice, Polska |
| Ważne role | |
| Włosiński w Moim Nikiforze, Kostuś w Bożej podszewce, górnik Putek w Śmierć jak kromka chleba |
|
Roman Gancarczyk (ur. 17 marca 1963 w Myślenicach), polski aktor teatralny i filmowy oraz pedagog. W 1988 roku ukończył PWST w Krakowie.
Od 1993 roku jest aktorem krakowskiego Teatru Starego. Należy do zespołu stale współpracującego z Krystianem Lupą; w jego Lunatykach-Huguenau, czyli Rzeczywistości oraz Mistrzu i Małgorzacie stworzył swoje najbardziej znane i doceniane kreacje. Pracę w teatrze łączy z działalnością dydaktyczną w krakowskiej PWST.
W filmie pojawia się sporadycznie, zazwyczaj na drugim planie. W 2004 roku zagrał Mariana Włosińskiego, jedną z głównych ról w Moim Nikiforze Krzysztofa Krauze.
Jest mężem aktorki Anny Radwan.
Spis treści |
[edytuj] Kariera teatralna
Na deskach Teatru Starego zadebiutował w 1987 roku, jeszcze jako student. Zagrał wówczas Joe we Wracaj natychmiast Jimmy Dean, Jimmy Dean.
Po ukończeniu PSWT był aktorem Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi (1988-1989) i krakowskiego Teatru Ludowego (1990-1993). Od 1993 roku jest członkiem zespołu Teatru Starego.
W 1995 roku brał udział (jako dyrektor Gerneth) w głośnym Lunatycy-Esch, czyli Wymazywanie Krystiana Lupy według Hermanna Brocha. Trzy lata później zagrał główną rolę Wilhelma Huguenau w Lunatykach-Huguenau, czyli Rzeczywistości. Z Lupą spotykał się zresztą wielokrotnie, w jego przedstawieniach stworzył swoje najwyżej oceniane kreacje, w tym najsłynniejszą - Wolanda w Mistrzu i Małgorzacie (2002). W 2004 roku wcielił się w postać Pijawki w Zaratustrze, opartym na tekście Fryderyka Nietzschego.
Ponadto wystąpił - w rolach drugoplanowych - w adaptacjach dramatów Williama Szekspira. W Jak wam się podoba (1995) był Jakiem de Bois, w Burzy (1997) Antoniem, w Makbecie (2004) w reżyserii Andrzeja Wajdy - Macduffem, a w Śnie nocy letniej (2006) Oberonem/Tezeuszem.
Regularnie pojawia się w przedstawieniach Teatru Telewizji.
[edytuj] Kariera filmowa
Jest aktorem skupionym przede wszystkim na pracy w teatrze i Teatrze Telewizji. W filmie grywa niewiele, zazwyczaj epizody lub role drugoplanowe. Współpracował z m.in. Jerzym Stuhrem, Feliksem Falkiem, Małgorzatą Szumowską i Kazimierzem Kutzem, w którego paradokumentalnej Śmierci jak kromka chleba (1994) wcielił się w postać jednego ze strajkujących górników.
W głośno komentowanym serialu Izabelli Cywińskiej Boża podszewka (1997]) był zbuntowanym Kostusiem Jurewiczem, bratem głównej bohaterki, granej przez Agnieszkę Krukównę.
Kojarzony jest jednak z wysoko ocenioną przez krytykę rolą Mariana Włosińskiego, który z wielkim oddaniem opiekował się Nikiforem Krynickim, płacąc za to rozpadem rodziny i rezygnacją z własnych ambicji artystycznych, w Moim Nikiforze (2004) Krzysztofa Krauze.
Konsekwentnie rezygnuje z udziału w telenowelach, operach mydlanach i innych produkcjach telewizyjnych, przeznaczonych dla masowego widza.
[edytuj] Filmografia
- 2005 - Boża podszewka 2 (serial tv, odc. 3 i 8) jako "Kostuś Jurewicz"
- 2004 - Ono jako "mężczyzna na klatce schodowej"
- 2004 - Mój Nikifor jako "Marian Włosiński"
- 2004 - Karol - Człowiek, który został papieżem jako "redaktor Jerzy Turowicz"
- 2003 - Pogoda na jutro jako "brat Wojciech"
- 2003 - Koniec wakacji jako "Cezary, brat Anny"
- 2000 - Twarze i maski (serial tv, odc. 2) jako "kierownik literacki Teatru Miejskiego"
- 2000 - Szczęśliwy człowiek jako "Rudy, kolega Jana ze szkoły"
- 1997 - Boża podszewka (serial tv, odc. 2, 3, 5, 8, 9 i 15) jako "Kostuś Jurewicz"
- 1996 - Gdzie jesteś Święty Mikołaju (film tv) jako "Jurek, tata Ani"
- 1995 - Daleko od siebie jako "Piotr, współpracownik Marcina"
- 1994 - Śmierć jak kromka chleba jako "górnik Jurek Putek"
- 1994 - Spis cudzołożnic jako "Nikodem "Wymoczkowaty", obecny partner Emilii"
- 1994 - Dama kameliowa jako "mężczyzna obserwujący grę w karty"
- 1993 - Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza (film tv) jako "dziennikarz radia "Podlesie"
- 1993 - Czterdziestolatek. 20 lat później (serial tv, odc. 5) jako "poeta Rusłanek w areszcie"
[edytuj] Nagrody
- 2005 - Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Chicago:
- Srebrny Hugo dla najlepszego aktora w roli pierwszoplanowej za rolę w filmie Mój Nikifor
