Rodrigo Barrera

Z Wikipedii

Kariera piłkarska
Rodrigo Barrera
Imię i nazwisko	Rodrigo Hernán Barrera Funes
Data i miejsce urodzenia	30 marca 1970 Santiago, Chile
Pozycja	napastnik
Wzrost	170 cm
Waga	69 kg
Lata	Klub	M (G)
1990-1995 1996 1996 1997-2001 2002-2003 2004 2005 2006	Universidad Católica Necaxa Aguascalientes Universidad Católica Universidad de Chile Universidad Católica Universidad de Chile Deportes Melipilla CD Palestino	17 (1) 12 (0)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1993-1998	Chile	22 (5)

Rodrigo Hernán Barrera Funes (ur. 22 czerwca 1969 w Santiago), były piłkarz chilijski grający na pozycji obrońcy. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 170 cm wzrostu, ważył 69 kg.

[edytuj] Kariera klubowa

Barrera urodził się w Santiago i tam też rozpoczął karierę piłkarską w klubie Universidad Católica. W jego barwach zadebiutował w 1990 roku w lidze chilijskiej. W 1994 roku wygrał z tym klubem Copa Interamericana, dzięki zwycięstwu w finałowym dwumeczu z kostarykańskim Deportivo Saprissa. Natomiast w 1995 roku zdobył Puchar Chile. Na początku 1996 roku trafił do meksykańskiego zespołu Necaxa Aguascalientes, ale po pół roku wrócił do Universidad Católica.

W 1997 roku Rodrigo trafił do innego stołecznego zespołu, Universidad de Chile. Rok później, czyli w 1998 roku, zdobył z nim Puchar Chile. Natomiast w 1999 roku po raz pierwszy w karierze został mistrzem kraju, a w 2000 roku sięgnął z partnerami z boiska po dublet. W 2002 roku ponownie był zawodnikiem Universidad Católica i wywalczył z nim mistrzostwo fazy Apertura. Z kolei w 2004 roku grał w Universidad de Chile, z którym został mistrzem Chile. W 2005 roku był piłkarzem Deportes Melipilla, a w 2006 - Palestino Santiago, w barwach którego zakończył piłkarską karierę.

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Chile Barrera zadebiutował 6 czerwca 1993 roku w przegranym 0:1 towarzyskim meczu z Kolumbią. W tym samym roku był członkiem kadry na Copa América 1993 i na tym turnieju zagrał w 3 spotkaniach. Natomiast na Copa América 1995 zaliczył 2 mecze. W 1998 roku został powołany przez Nelsona Acostę do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji, jednak nie zagrał w żadnym ze spotkań. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w tym samym roku przeciwko Maroku (1:1). W kadrze narodowej zagrał 22 razy i zdobył 5 goli.