Rezonans Schumanna
Z Wikipedii
Rezonans Schumanna to zjawisko powodujące występowanie w naturalnym ziemskim spektrum częstotliwości fal elektromagnetycznych grupy maksimów w zakresie skrajnie niskich częstotliwości (ELF).
Spis treści |
[edytuj] Opis
Występowanie zjawiska ziemskich fal stojących zostało przewidziane matematycznie przez niemieckiego fizyka, Winfrieda Otto Schumanna w 1952 r. [1] Zauważył on, że jonosfera i powierzchnia Ziemi tworzą układ dwóch przewodzących sfer, który zachowuje się jak wnęka rezonansowa lub falowód. Rozwiązując równania Maxwella dla takiego układu określił jego częstotliwości rezonansowe. Maksymalne amplitudy fal (maksima) występują dla częstotliwości 7.83 Hz oraz dla harmonicznych 14.1, 20.3, 26, 33, 39, 45 Hz (częstotliwości Schumanna), z niewielkimi odchyłkami w zależności od pory dnia. Najwyższe zarejestrowane harmoniczne (ich amplituda maleje wraz z wzrostem częstotliwości) sięgają do zakresu ULF. Źródłem energii dla rezonansu są wyładowania elektryczne, aktywnośc Słońca, a także sieć energetyczna, której częstotliwość według standardów amerykańskich (60 Hz) pokrywa się z jedną z harmonicznych.
[edytuj] Możliwy wpływ na organizmy żywe
Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, jakie informacje budzą wątpliwości. |
Naukowcy zwracają uwagę na podobieństwo rozkładu częstotliwości fal wytwarzanych w wyniku rezonansu Schumanna do spektrum uzyskiwanego w badaniu fal ludzkiego mózgu za pomocą elektroencefalografu. Niektóre źródła podają, że człowiek jest bardzo wrażliwym odbiornikiem fal radiowych niskiej częstotliwości, co mogłoby być naukowym wytłumaczeniem dla radiestezji[2]. Możliwe jest, że rezonans Schumanna mógł mieć wpływ na kierunek ewolucji człowieka, aczkolwiek nie zostało to dowiedzione naukowo.
Przypisy
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Badania rezonansu Schumanna na stronach Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Badania naukowców UJ w Bieszczadach.
Angielskojezyczne: