Rejon mujezierski
Z Wikipedii
Rejon mujezierski ros. Муезерский район |
|
ośrodek administracyjny rejonu | Mujezierskij |
Powierzchnia | 17.600 km². |
Liczba ludności (1 stycznia 2005 r.) | 15.852 |
gęstość zaludnienia | 0,9 os./km² |
Wchodzi w skład: | |
Państwo | Rosja |
Podmiot Federacji Rosyjskiej | Republika Karelii |
Strefa czasowa | 2 rosyjska strefa czasowa, czas moskiewski, UTC +3:00 |
Rejon mujezierski (ros. Муезерский район ) - rejon w północno-zachodniej Rosji, wchodzący w skład rosyjskiej Republiki Karelii.
Spis treści |
[edytuj] Położenie i powierzchnia
Rejon leży na zachodzie Karelii, przy granicy z Finlandią, na niewysokiej wyżynie. Jego obszar ma powierzchnię 17,6 tys. km²., z czego większość pokrywa tajga, sosnowa z domieszką świerku. Na terenie tym znajdują się liczne rzeki i jeziora, spośród których największe są Leksoziero i Niuk. Sporą część obszaru rejonu stanowią torfowiska i bagna.
[edytuj] Ludność
Rejon zamieszkany jest przez 15.852 osób (2005 r.), głównie Rosjan, a także przez rdzennych mieszkańców Karelii - Karelów. Kilkuprocentowy udział w populacji mają też dwie inne napływowe nacje: Ukraińcy i Białorusini. W większych osadach przeważają liczebnie osadnicy, podczas gdy wioskach większość stanowią Karelowie.
Rejon mujezierski to typowy rejon wiejski. 11.883 osób zamieszkuje na wsiach, a ludność miejska stanowi jedynie 25% ogółu populacji.
W ostatnich latach populacja rejonu, tak jak populacja całej Karelii zmniejsza się w wyniku emigracji ludności do większych miast w Rosji w poszukiwaniu pracy oraz niskiego przyrostu naturalnego. Ponieważ wyjeżdżają głównie ludzie młodzi, średnia wieku mieszkańców rejonu jest wysoka, i wynosi ponad 40 lat dla kobiet i ok. 35 dla mężczyzn, przy czym na wsiach jest ona o ok. 5 lat wyższa niż w ośrodkach miejskich.
Średnia gęstość zaludnienia w rejonie wynosi poniżej 1 os./km².
[edytuj] Miasta
Jedynym osiedlem typu miejskiego na terenie rejonu jest Mujezierskij. Osadę tą zamieszkuje 3.969 mieszkańców (2005 r. (1/4 ogółu ludności rejonu); stanowi ona ośrodek administracyjny tej jednostki podziału terytorialnego.
[edytuj] Gospodarka
Gospodarka rejonu, podobnie jak gospodarka całej Karelii po rozpadzie ZSRR pogrążona jest w kryzysie.
Podstawowymi źródłami utrzymania dla mieszkańców rejonu jest pozyskiwanie drewna dla potrzeb przemysłu, uprawa ziemi i hodowla, a także myślistwo i rybołówstwo. W większych ośrodkach osadniczych znajduje się przemysł drzewny a także niewielkie zakłady przemysłu spożywczego, zatrudniające po kilka-kilkanaście osób (jak piekarnie czy masarnie), produkujące na rynek lokalny.
Uprawa roli z powodów klimatycznych nie odgrywa większego znaczenia, uprawiane są w niewielkich ilościach, dla zaspokojenia części lokalnych potrzeb jedynie odporne na złe warunki, szybko rosnące warzywa oraz zboża: jęczmień, rzadziej żyto, także w niewielkich ilościach.
W ostatnich latach lokalne władze starają się wykorzystać turystyczne walory rejonu, w celu wypromowania tego obszaru jako atrakcyjnego miejsca na turystycznej mapie północno-zachodniej Rosji
[edytuj] Klimat
Na terenie Rejonu panuje klimat umiarkowany chłodny, przejściowy pomiędzy morskim a kontynentalnym.
Średnia roczna temperatura powietrza wynosi ok. 3°. Średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca - lutego wynosi -11°C - 12°C, zaś najcieplejszego - czerwca - ok. +17°C. Okres bez przymrozków wynosi ok. 100 dni.
W rejonie notuje się wysoki poziom opadów, głównie w postaci deszczu, których największe nasilenie ma miejsce w sierpniu.
[edytuj] Zobacz też:
- stolica rejonu - Mujezierskij
- Republika Karelii
Rejony miejskie:
miasta Sortawała | miasta Kostomuksza | miasta Pietrozawodsk
Rejony:
Biełomorski | Kalewalski | Kiemski | Kondopożski | Łachdienpochski | Łouchski | Miedwieżjegorski | Mujezierski | Ołoniecki | Pitkiarancki | Prionieżski | Priażyński | Pudożski | Siegieżski | Suojarwski
autonomiczna gmina:
Wepska Gmina Narodowa