Przestrzeń psychoakustyczna
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych. Jeśli możesz, dodaj je teraz. Linki do innych haseł: hasło, hasłowy, hasłami zapisujemy jako [[hasło]], ''[[hasło]]wy'', '''[[hasło|hasłami]]'''. |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Przestrzeń psychoakustyczna - to przestrzeń, w której lokalizowane są źródła dźwięków. Według muzykologa Macieja Zolnowskiego można mówić o następujących jej rodzajach: przestrzeni naturalnej (w której żyjemy, porozumiewamy się), oraz sztucznej (uzyskiwanej przy pomocy urządzeń elektroakustycznych lub jedynie odtwarzanej tą drogą). W tym drugim przypadku można kreować w sposób sztuczny (elektroniczny) przestrzeń realną (właściwie - realistyczną) lub przestrzeń wirtualną - urojoną (czyli taką, która nie przypomina przestrzeni nas otaczającej i posługuje się np. fikcyjnymi zjawiskami pogłosowymi, echem, które jest sztucznie zgłaśniane, nakładaniem na siebie różnych przestrzeni zawartych w różnych nagraniach). Przestrzeń naturalna dzieli się na przestrzeń rzeczywistą (będącą naszym otoczeniem akustycznym), oraz iluzoryczną (przestrzeń, która posługuje się zjawiskiem iluzji słuchowej, np. iluzją dotyczącą rozmieszczenia instrumentów muzycznych na estradzie).