Przełęcz Zwardońska
Z Wikipedii
Przełęcz Zwardońska położona pomiędzy Beskidem Śląskim a Beskidem Żywieckim na wysokości 675 m jest wyraźnym obniżeniem w grzbiecie, który bezpośrednio rozdziela kulminację Skalanki (867 m) oraz niewielkie bezleśne wzniesienie Pydychów Gronia (751 m), za którym znajduje się Przełęcz Przysłop. Jest uznawana za południową granicę Beskidu Śląskiego oraz północną granicę Beskidu Żywieckiego.
Nazwa przełęczy pochodzi od wsi Zwardoń, położonej bezpośrednio na niej i tuż pod nią. Bezpośrednio nad przełęczą od strony południowo - wschodniej odchodzi grzbiet Rachowca (954 m). Od 1 czerwca 1992 roku funkcjonuje tutaj otwarte po kilkudziesięcioletniej przerwie polsko-słowackie kolejowe przejście graniczne Zwardoń-Skalité, w ciągu linii kolejowej z Żywca do Czadcy, będącej częścią kolei transwersalnej. Z przełęczy widać Sołowy Wierch (852 m n.p.m.), Ochodzitą (895 m n.p.m.), Groniową (739 m n.p.m.), Mały Rachowiec (840 m n.p.m.), Rachowiec (954 m n.p.m.), Skalankę (867 m n.p.m.) oraz Firkową Kiczerę (804 m n.p.m., już po stronie słowackiej).
