Prawo podmiotowe
Z Wikipedii
Prawo podmiotowe jest to sfera możności działania ograniczona przez ustawodawcę w dyspozycji normy prawnej. Prawo w ujęciu podmiotowym to zbiór uprawnień przyznawanych jednostce przez obowiązujące akty normatywne, służące zabezpieczeniu jej interesów i dające tej jednostce swobodę działania w zakreślonych granicach.
[edytuj] Prawo cywilne
Prawo podmiotowe może polegać na możności swobodnego oddziaływania na określone dobro prawne, np. na rzecz, możności żądania określonego zachowania od innej osoby albo na możności samodzielnego wpływania na kształt sytuacji prawnej własnej i innych osób bez ich udziału.
Istnieje kilka definicji prawa podmiotowego, oczywiście doktrynalnych. Porównując je można dojść do generalnych wniosków, iż prawo podmiotowe:
1. przyznane jest przez normy prawne, tj. nie jest przyrodzone (tzw. umiarkowany pozytywizm)
2. jest przez te normy chronione
3. ma na celu ochronę interesów podmiotów prawa .
4. dotyczy stosunku cywilnoprawnego.
[edytuj] Prawo administracyjne
Istotą prawa podmiotowego jest uprawnienie do otrzymania od właściwego organu decyzji administracyjnej o ściśle określonej treści, odpowiadającej zazwyczaj istocie danego prawa podmiotowego.
