Pozdrowienie ludu
Z Wikipedii
Pozdrowienie ludu jest aktem personalnym, wyrażającym szacunek i uznanie. Za praformę dzisiejszych pozdrowień liturgicznych uznaje się słowo barakah (błogosławić). W Antiochi i Konstantynopolu utrwalały się takie formy jak: "pokój wam", "pokój wszystkim". Natomiast chrześcijaństwo zachodnie używało głównie formy "Pan z wami" (Dominum vobiscum), zaś odpowiedzią było "i z duchem twoim" (et cum spiritum tuo). Pozdrowienie na początku mszy pełni przede wszystkim funkcję psychologiczną, i ma na celu stworzenie poczucia jedności wśród zgromadzonej wspólnoty. Mszał Rzymski zezwala na używanie następujących form pozdrowienia zgromadzonych:
- "Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi."
- Wierni: "I z duchem twoim."
- "Łaska i pokój od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa niech będą z wami."
- Wierni: "I z duchem twoim."
- Łaska i pokój od Tego, który jest i który był, i który przychodzi, niech będą z wami.
- Wierni: "I z duchem twoim."
- Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami.
- Wierni: "I z duchem twoim."
- "Pan z wami.
- Lud odpowiada: "I z duchem twoim."
Obrzędy wstępne: Śpiew na wejście • Pozdrowienie ołtarza • Znak krzyża • Pozdrowienie ludu • Akt pokuty • Kyrie • Gloria in excelsis Deo • Kolekta
Liturgia słowa: • Pierwsze czytanie • Psalm responsoryjny • Drugie czytanie •Sekwencja • Werset przed Ewangelią • Czytanie Ewangelii • Homilia • Credo • Modlitwa powszechna
Liturgia eucharystyczna: • Przygotowanie darów ofiarnych • Okadzenie darów • Lavabo • Modlitwa nad darami • Modlitwa eucharystyczna • Obrzędy komunijne
