Poraj (herb szlachecki)
Z Wikipedii
Poraj (Rosa, Rosa Alba, Róża, Różyc, Stoice, Una Rosa), herb szlachecki pochodzenia czeskiego.
Spis treści |
[edytuj] Opis herbu
W polu czerwonym pięciopłatkowa róża srebrna ze złotym środkiem i liśćmi między płatkami. W klejnocie taka sama róża.[1]
[edytuj] Najwcześniejsze wzmianki
Herb z przełomu X wieku i XI wieku[2]. Nazwę tradycja wywodzi od Poraja, syna księcia czeskiego Sławnika i brata świętego Wojciecha, protoplasty tego rodu w Polsce. Miał on przybyć wraz z orszakiem Dąbrówki i osiąść w Wielkopolsce. Według legend herbowych[3]synowie Sławnika mieli w herbie róże, każdy w innym kolorze.
Duże podobieństwo wykazuje tu czeska legenda o Panach z Różą (czes. Páni z Růže), dotycząca rodu Vitkowców i pochodzących od nich pięciu rodów z różą w herbie ( panowie z Hradce, z Krumlova, z Rožmberka, z Landštejna, ze Stráže a Ústí).
W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę (herb przyjął bojar litewski Mikołaj Bylina, adoptował Michał z Michałowa z rodu Różyców).
[edytuj] Herbowni
Badowscy, Bieleccy, Biernaccy, Borysewiczowie, Boryszowscy, Chlebowscy, Chodeccy, Chrzanowscy, Dembowscy, Dybowscy, Grodeccy, Gidźielscy (Gidelscy), Gruszczyńscy, Grzybowscy, Haliccy, Herokowie, Kaszubowie, Kaszyńscy, Katerla, Kobielscy, Korbeccy, Koźmińscy, Kuczewscy, Królikowscy, Mackiewicze, Męcińscy, Mickiewiczowie, Madejscy, Niecieccy, Nowicccy, Ochońscy, Przysłupscy, hr.Polescy, Różańscy, Różyccy, Sachoccy, Sokołowscy, Solscy, Sośniccy, Sucheccy, Strzełkowscy, Swinarscy, Szulińscy, Świerzyńscy,Świnarscy, Trzebińscy, Wawrzeccy, Wilczkowie, Wilczyńscy, Witkowscy, Wybranowscy, wybrańcowie, Zakrzeńscy, Zakrzyńscy.
- Adam Mickiewicz - poeta
- Stanisław Chodecki z Chodcza
- Wincenty Kadłubek
- Marek Madejski
- Roman Madejski
- Janusz Zakrzeński
- Jan Wawrzecki
- Włodzimierz Gruszczyński
- Piotr Poraj-Poleski
- Stefan z Żagania - kasztelan żagański
[edytuj] Herby miast wzorowane na herbie szlacheckim
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Badania heraldyka Adama Heymowskiego nad średniowiecznymi klejnotami polskich herbów wskazują, że herb miał pierwotnie bogatszy klejnot. Najprawdopodobniej była to srebrna róża umieszczona na tle pięciokąta niewiadomego koloru, ozdobionego w narożnikach końcówkami pawich piór, źródło>A.Heymowski:Les cimiers médiévaux polonais Recueil du IX Congrès international des sciences genealogique et héraldique, Berne, 1968
- ↑ Według legend herbowych, faktycznie herby wykształciły sie dopiero w XII w. Godło rodowe lub osobiste Sławnikowiców mogło oczywiście również zawierać motyw róży
- ↑ Bartosz Paprocki: Herby rycerstwa polskiego, Kraków, 1858
