Polski kontyngent w Zatoce Perskiej (1990-1991)
Z Wikipedii
29 grudnia 1990 w porcie wojennym na Oksywiu pożegnano okręty Marynarki Wojennej wyznaczone do niesienia humanitarnej pomocy uczestnikom konfliktu w rejonie Zatoki Perskiej – ORP Wodnik pod dowództwem kmdr. Zdzisława Żmudy i ORP Piast pod dowództwem kmdr. por. Ryszarda Rzepkowskiego. Całością sił dowodził kmdr Żmuda. Polskie okręty wyszły w morze pod znakami czerwonego krzyża i krzyża maltańskiego. Bazowały w saudyjskim porcie Al-Jubail.
Na podstawie porozumienia między Polską a Arabią Saudyjską (siły koalicji operowały z terytorium tego państwa) nasz kontyngent podporządkowano formalnie saudyjskim władzom wojskowym. Zadania główne polskiego kontyngentu sprowadzały się do udziału w akcjach ratowniczych (gaszenie pożarów, holowanie itp.), ewakuacji rannych i chorych oraz opieki medycznej (także w trzech saudyjskich szpitalach wojskowych).
20 maja 1991 ORP Wodnik i ORP Piast powróciły po wykonanej misji do portu wojennego na Oksywiu. Okręty wykonały 8 patroli bojowych, pokonując 18 000 mil morskich, w tym 2000 mil morskich w Zatoce Perskiej. ORP Wodnik współdziałał z USS Mercy – amerykańskim okrętem szpitalnym. Podczas misji polskie okręty były zaopatrywane przez statki m/s Władysławowo, s/s Żerań i m/s Zubrzycki.
