Polska Żegluga Bałtycka

Z Wikipedii

Polska Żegluga Bałtycka SA
Forma prawna	Spółka akcyjna
Data założenia	31 stycznia 1976
Lokalizacja	Kołobrzeg, Polska
Siedziba	ul. Portowa 41 78-100 Kołobrzeg
Prezes	Jan Warchoł
Ważni pracownicy	Jan Warchoł (prezes zarządu)
Branża	Transport
Produkty	usługi żeglugowe, turystyczne
Zatrudnienie	800 osób (2006)
Dochód	4 miliony USD (2005)
http://www.polferries.pl

Polska Żegluga Bałtycka (oficjalny skrót PŻB, inna nazwa Polferries) – przedsiębiorstwo armatorskie z siedzibą w Kołobrzegu, początkowo przedsiębiorstwo państwowe, następnie przekształcone w jednoosobową spółkę skarbu państwa. Obsługuje połaczenia promowe pomiędzy Polską, a Szwecją oraz Danią. Pion lądowym firmy reprezentuje tzw. spółka matka, na którą składają się centrala w Kołobrzegu, sześć biur podróży (w Warszawie, Wrocławiu, Poznaniu, Szczecinie, Świnoujściu i Gdyni), biuro promowe w Świnoujściu oraz biuro sprzedaży w Gdańsku. Zasadniczy trzon przedsiębiorstwa tworzą cztery spółki - córki, trzy z nich są właścicielami promów, czwarta prowadzi działalność na terenie Skandynawii jako Polferries AB. Przedsiębiorstwo to oprócz żeglugi promowej zajmuje się również organizacją wyjazdów turystycznych. Realizuje wycieczki do Danii, Szwecji, Norwegii i Finlandii, organizuje pobyty wypoczynkowe, w tym również dla amatorów turystyki kwalifikowanej np.: wędkarzy, rowerzystów czy amatorów połowów raków.

Spis treści 1 Aktualnie obsługiwane połączenia i pływające na nich statki 2 Historia 2.1 Promy 2.2 Linie promowe 2.3 Czartery 2.4 Żegluga towarowa 3 Osiągnięcia 4 Linki zewnętrzne 5 Bibliografia

[edytuj] Aktualnie obsługiwane połączenia i pływające na nich statki

Obecnie Polferries eksploatuje następujące promy:

Jednostka	W służbie od	Linia (-e)
MF Pomerania	lipiec 1978	Świnoujście – Kopenhaga Świnoujście – Rønne[1]
MF Scandinavia	23 sierpnia 2003	Gdańsk – Nynäshamn
MF Wawel	15 lutego 2005	Świnoujście – Ystad
MF Baltivia	11 stycznia 2007	Gdańsk – Nynäshamn

[edytuj] Historia

Firma została powołana do życia w dniu 31 stycznia 1976 Zarządzeniem nr 8 Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej. Decyzja ta była podyktowana wyłącznie względami politycznymi. Oficjalnym powodem powstania była strategia mająca na celu tzw. aktywizację gospodarczą Pomorza Środkowego. Siedziba firmy została wyznaczona w Kołobrzegu, a pierwszym dyrektorem (nomenklaturowym) został Jan Szymański. Zarządzeniem Nr 23 Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej z dnia 8 marca 1977 firma, zaczęła wykonywać usługi związane z obsługą promów, pasażerów i ładunków na przystaniach promowych w Gdańsku i Świnoujściu. W związku z tym 1 kwietnia 1977 roku nowopowstałe przedsiębiorstwo przejęło od PLO 4 promy pasażersko-samochodowe: MF Gryf (1962), MF Skandynawia, MF Wawel (1965) i MF Wilanów (1966). Zarząd Portu Gdańsk przekazał przystań promową w Gdańsku, a Zarząd Portu Szczecin przystań promową w Świnoujściu. Do pracy w PŻB przeszli marynarze z PLO oraz PŻM, dzięki temu utrzymano istniejącą już na rynku markę Polferries. 31 grudnia 1992 przekształcono Polską Żeglugę Bałtycką z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną.

Od 1997 firma wprowadziła procedury Międzynarodowego Kodeksu Zarządzania Bezpieczną Eksploatacją Statków i Zapobieganiu Zanieczyszczeniom - tzw. ISM Code, oraz uzyskała certyfikat ISO 9002. Pełne wdrożenie ISM Code nastąpiło w 1998 roku. Do 2001 była właścicielem dwóch terminali promowych w: Świnoujściu i Gdańsku. Rok ten był też okresem gruntownej restrukturyzacji finansowej i organizacyjnej firmy.

[edytuj] Promy

W barwach PŻB pływały między innymi promy:

• MF Skandynawia - od 1977 do 1981,
• MF Gryf (ex Hansa Express, Finndana) - od 1977 do 1980,
• MF Wilanów (1966) - od 1977 do 1997,
• MF Wawel (ex Gustav Vasa) - od 1977 do 1988,
• MF Łańcut - od 1985 do 1994,
• MF Silesia - od 1979 do 2005,
• MF Rogalin - od 1978 do 2003,
• MF Nieborów - od 1988 do 2002,
• HSC Boomerang - od 1997 do 2001.

[edytuj] Linie promowe

• Gdańsk - Helsinki
• Gdańsk - Karlskrona
• Gdańsk - Oxelösund
• Gdańsk - Visby
• Helsinki - Visby
• Świnoujście - Kopenhaga (od 16 czerwca 1977)
• Świnoujście - Kopenhaga - Felixstowe
• Świnoujście - Kopenhaga - Travemünde
• Świnoujście - Malmö
• Świnoujście - Ystad
• Świnoujście - Ystad - Kopenhaga
• Travemünde - Gdańsk - Ryga
• Travemünde - Rønne

[edytuj] Czartery

• Bremerhaven - Reykjavik
• Genua - La Goulette (Tunis)
• Cork - Swansea
• Cork - Roscoff

[edytuj] Żegluga towarowa

Oprócz żeglugi promowej świadczyła ponadto usługi trampingowe bliskiego zasięgu oraz eksploatowała port w Kołobrzegu. Żeglugę towarową realizowały statki typu roro:

• MS Parsęta,
• MF Drottningen,
• MF Gute,
• MF Kahlenberg

Oprócz dużych statków w przedsiębiorstwie istniała flotylla maleńkich tzw. kołmaxów (statków mogących zawijać do portu macierzystego armatora tj. Kołobrzegu): Goplana, Krasnal, Nimfa, Świetlik, Rusałka, Hajnówka, Ruciane, Barlinek, Ina, Ner, Soła, Krutynia, Orla, Odra. Małe kabotażowce (tzw.paragrafowce) w Polsce obsługiwały m in. następujące małe porty: Kołobrzeg, Darłowo, Ustka, Łeba.

[edytuj] Osiągnięcia

• 1997 otrzymanie certyfikatu zarządzania jakością ISO 9002
• do kwietnia 2003 przewieziono ponad 11 mln. pasażerów od początku istnienia firmy
• 2003 Polferries otrzymuje nagrodę Bursztynowej Kaczki, przyznawaną przez Krajową Izbę Gospodarki Morskiej
• 17 maja 2004 w XIV Edycji Konkursu - Godło Promocyjne Teraz Polska w kategorii: promowe przewozy pasażerskie i ładunkowe

[edytuj] Linki zewnętrzne

• www.ferry-site.dk strona o armatorach promowych (ang)
• Zofia Bąbczyńska Jelonek - artykuł internetowy: 30 lat kołobrzeskiego armatora - Polskiej Żeglugi Bałtyckiej

[edytuj] Bibliografia

• Jan Piwowoński, Flota spod Biało-Czerwonej, Warszawa, Wyd. Nasza Księgarnia, ss. 205 - 210, 1989, ISBN 83-10-08902-3.