Podgórzyce (województwo mazowieckie)
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°52'48" N 21°14'25" E
Podgórzyce | |
Województwo | mazowieckie |
Powiat | grójecki |
Gmina | Warka |
Położenie | 51° 52' 48'' N 21° 14' 25'' E |
Liczba mieszkańców • liczba ludności |
160 |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
48 |
Kod pocztowy | 05-660 |
Tablice rejestracyjne | WGR |
Położenie na mapie Polski
|
Podgórzyce – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Warka.
[edytuj] Historia
Podgórzyce leżą na północ od Warki. Wieś przylega do stromej ściany wzgórz skarpy Doliny Wisły, poza której krawędzią rozciągają sady owocowe. Po drugiej stronie wsi, w dole też ciągną się sady. Pierwsze sady włościańskie zaczęto zakładać już w II poł. XIX wieku. Na większą skalę sadownictwo rozwinęło się w okresie międzywojennym.
Jest to stara osada a ślady osadnictwa datowane są na okres epoki żelaza – ok. 700 lat p.n.e. do VI w. n.e. Znaleziono w Podgórzycach z okresu wczesnorzymskiego (I -II w. n.e.) – 2 gliniane popielnice.
Przywilej roku 1240 – wydany przez księcia Konrada I mazowieckiego potwierdził, że do uposażenia stołu arcybiskupiego należało kilka wsi leżących u ujścia Pilicy do Wisły m.in. Podgórzyce, które przez ponad 500 lat, były wpierw własnością biskupów gnieźnieńskich jako dobra stołowe, a później kapituły katedry gnieźnieńskiej jako dobra chlebowe.
Pierwotny kościół św. Krzyża i św. Trójcy w Pólku fundowali i uposażyli arcybiskupi gnieźnieńscy przypuszczalnie w II poł. XIII w., a Podgórzyce należały do tego Kościoła.
Książę Ziemowit III w 1359 roku potwierdził cały majątek stołu arcybiskupiego na Mazowszu min. miejscowości leżące u ujścia Pilicy do Wisły. tj. Podgórzyce.
Prawdopodobnie w 1380 roku przeniesiona została przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Suchywilka Strzeleckiego, parafia z Pólka k/Ostrówka do Konar. Podgórzyce należały do tej parafii i leżały w powiecie wareckim w ziemi czerskiej.
W roku 1512 Podgórzyce należą do biskupiego klucza łęgonickiego. W roku 1540 powołano nowy klucz obejmujący wsie nad Pilicą i Wisłą – klucz konarski (już bez Łęgonic) – tworzą go wsie Konary, Podgórzyce, Ostrówek i Przylot.
W roku 1788 – Podgórzyce – mają 13 gospodarstw i 6 rodzin komorników. We wsi spisano 5 koni, 29 wołów, 32 krowy i 5 pasiek z 21 ulami.
W roku 1795 nastąpił III rozbiór Polski – Konary znalazły się w zaborze pruskim, a dobra duchowieństwa katolickiego i królewszczyzny zostały zajęte na własność skarbu. Upaństwowiono też min. klucz konarski, w skład którego wchodziły Podgórzyce.
- 1827 – Spis mieszkańców: Podgórzyce – 20 domów – 167 mieszkańców
- 1833 w skład Dóbr Konary wchodziły min. Podgórzyce, w których były 20 domów i powierzchnia uprawna pól – 433 morgi
- 1869 Podgórzyce miały 23 domy, 169 mieszkańców i powierzchnię ziemi uprawnej – po uwłaszczeniu -
433 morgi, należały do parafii i gminy Konary
- 1907 – Powstaje chłopski tygodnik "Zaranie" -pismo szybko zyskuje popularność i ma prenumeratorów – min. Jan Cieślak z Podgórzyc projektant nowego typu przechowalni na owoce
- 1911-1912 – W domu Jana Cieślaka była przeznaczona jedna izba na szkołę ludową, zorganizowaną przez działaczkę oświatową tajnego Towarzystwa Kultury – Władysławę Głodowską-Sampolską – organizatorkę nielegalnych szkół i bibliotek.
- 1956 rozpoczęła się elektryfikacja Podgórzyc.
- Z Funduszu Rozwoju Rolnictwa wsi Konary, Podgórzyc, Ostróweka w 1965 r. mieszkańcy tych wsi założyli Kółko Rolnicze w Konarach.
- W 1974 podczas Międzynarodowego Kongresu Ogrodniczego jego uczestnicy zwiedzali grójeckie sady min. w Podgórzycach.
Podgórzyce należą do parafii Konary, a dzieci chodzą do Szkoły Podstawowej w Konarach.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie radomskim.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi