Podgórze Bocheńskie
Z Wikipedii
| Podgórze Bocheńskie | |
 |
|
| Megaregion | Region Karpacki |
| Prowincja | Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym |
| Podprowincja | Podkarpacie Północne |
| Makroregion | Kotlina Sandomierska |
| Mezoregion | Podgórze Bocheńskie |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: - woj. małopolskie |
Podgórze Bocheńskie (512.42) - mezoregion geograficzny w południowej Polsce.
Podgórze Bocheńskie leży między doliną Dunajca na wschodzie a Krakowem na zachodzie. Od południa graniczy z pogórzami Wielickim i Wiśnickim, a od północy z Niziną Nadwiślańską.
Pogórze ma postać łagodnych wzniesień o wysokości 260 – 300 m n.p.m., rozczłonkowanych przez doliny i płynące w nich potoki, przechodzących ku północy w płaskodenne doliny Raby i Wisły.
Teren Podgórza Bocheńskiego należy do tektonicznego zapadliska przedkarpackiego. Pogórze zbudowane jest z solonośnego miocenu w części południowej w postaci iłów i łupków z przewarstwieniami piasków oraz piaskowców warstw grabowieckich, w części północnej w postaci iłów, iłowców i mułowców warstw chodenickich. Przykryte są utworami czwartorzędowymi głównie lessami w postaci pyłów, glin pylastych, pyłów piaszczystych oraz holoceńskich osadów akumulacji rzecznej i utworów zlodowaceń plejstoceńskich. Budują one szczyty i stoki wzniesień. Ich miąższość wynosi najczęściej 5 – 10 m.
Zobacz też Przedgórze Bocheńskie.
Nizina Nadwiślańska • Podgórze Bocheńskie • Płaskowyż Tarnowski • Dolina Dolnej Wisłoki • Równina Tarnobrzeska • Dolina Dolnego Sanu • Równina Biłgorajska • Płaskowyż Kolbuszowski • Płaskowyż Tarnogrodzki • Pradolina Podkarpacka • Podgórze Rzeszowskie
