Pawia (miasto)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy miasta we Włoszech. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Współrzędne: 45°11' N 9°09' E45.1833333 9.15 (Pawia (miasto))


Pavia

Państwo	Włochy
Region	Lombardia
Prowincja	Pawia
Położenie	45° 11' N 9° 09' E
Powierzchnia	62 km²
Populacja (2004) - liczba ludności - gęstość	71 074 1 146,4/km²
Numer kierunkowy	0382
Kod pocztowy	27100
Kod ISTAT	018110
Położenie na mapie Włoch Pavia

Kościół San Michele

Pawia (wł. Pavia, łac. Ticinum) - miasto i gmina we Włoszech (Lombardia), położony w zachodniej części Niziny Padańskiej nad rzeką Ticino, ok. 30 km na południe od Mediolanu. Ośrodek administracyjny prowincji Pawia. Pawia liczy 83 tys. mieszkańców (1991). Rozwinięty przemysł metalurgiczny (hutnictwo żelaza), maszynowy, elektrotechniczny (produkcja maszyn do szycia) i metalowy. Nadto zakłady przemysłu chemicznego (fabryka włókien sztucznych), włókienniczego i spożywczego (produkcja wina). Węzeł komunikacyjny. Uniwersytet (założony w 1361). Ośrodek turystyczny.

Wg danych na rok 2004 gminę zamieszkują 71 074 osoby, 1 146,4 os./km²^[1].

[edytuj] Historia

W starożytności miasto nosiło nazwę Ticinum. Około 220 p.n.e. zostało podbite przez Rzymian. W 452 n.e. zniszczone przez wojska Attyli, a w 476 - przez Germanów pod wodzą Odoakra. Od VI w. pod panowaniem Longobardów, rozwinęło się w jedno z największych miast Italii. W 774 zdobyte przez Franków. W XI-XII wieku rywalizowało z Mediolanem, w 1359 przeszło w posiadanie wicehrabiów Mediolanu - Viscontich. W 1361 dzięki staraniom Galeazzo II Viscontiego założono uniwersytet. Wkrótce rozwinęła się w znaczący ośrodek kulturalny i centrum polityczne Italii. W 1525 w pobliżu miasta rozegrała się bitwa, w której wojska cesarza Karola V wspierane przez mieszkańców Pawii i oddziały szwajcarskie rozbiły wojska francuskie pod wodzą króla Franciszka I. W kolejnych latach w rękach Hiszpanów (1535-1714) i Austriaków (1714-1859). W 1859 Pawia została włączona do Królestwa Sardynii, od 1861 jest w zjednoczonych Włoszech.

[edytuj] Zabytki

Kościoły romańskie z XII wieku.: S. Michele (pierwotne miejsce koronacji królów longobardzkich), S. Pietro in Ciel d'Oro (z grobem św. Augustyna), S. Teodoro. S. Maria del Carmine z XIV w., renesansowa katedra (XV, XVI w.), zamek Viscontich z XIV w., liczne pałace gotyckie i renesansowe, most z XIV-XV w. (rekonstruowany), pałace barokowe. W pobliżu miasta słynna kartuzja z XIV w. (Certosa di Pavia) z gotyckim kościołem z XV-XVIII w. o wspaniałej renesansowej fasadzie (renesans lombardzki) i cennym wyposażeniu wnętrza oraz z bogatym zdobnictwem krużganków.