Ozębna
Z Wikipedii
Ozębna (więzadło przyzębne, periodontium) – wypełnia przestrzeń między cementem korzeniowym, a kością wyrostka zębodołowego, łącząc jednocześnie obie struktury.
Zbudowana jest z dwóch typów tkanki łącznej włóknistej o układzie regularnym oraz tkanki łącznej wiotkiej, bogatej w komórki, naczynia i nerwy.
W ozębnej można wyróżnić następujące elementy strukturalne:
- Grube pęczki włókien kolagenowych (głównie typu I, ale także III i V oraz znikoma ilość kolagenu typu IV w błonach podstawnych naczyń krwionośnych), włókien elastycznych oraz włókien oksytalanowych, wykazujące bardzo zróżnicowany przebieg. Włókna, których jedne końce są wbudowane w cement, a drugie w kość zbitą wyrostka zębodołowego, określane są jako włókna Sharpey'a.
- Tkanka łączna wiotka zawiera charakterystyczne dla niej w tej lokalizacji komórki (fibroblasty, osteoblasty, osteoklasty, cementoblasty, komórki tuczne, makrofagi, zmienne ilości granulocytów i limfocytów) oraz bezpostaciową istotę międzykomórkową zawierającą glikozaminoglikany, proteoglikany i glikoproteidy.
- Bardzo liczne naczynia krwionośne oraz naczynia limfatyczne.
- Liczne włókna nerwowe rdzenne i bezrdzenne pochodzące z nerwów miazgi, zębodołu i dziąsła.
Uważa się, że ozębna pełni następujące funkcje:
- utrzymuje ząb w zębodole
- amortyzuje działanie sił mechanicznych w trakcie żucia
- wytwarza włókna, kość oraz cement, dzięki obecności fibroblastów, osteoblastów i cementoblastów
- może resorbować kość, cement i włókna
- odżywia ząb
- pośredniczy przy odczuwaniu dotyku, ucisku i bólu
