Niko Kovač
Z Wikipedii
Niko Kovač (ur. 15 października 1971 w Berlinie) piłkarz chorwacki grający na pozycji defensywnego pomocnika.
Niko urodził się w Berlinie rodzinie chorwackich gastarbeiterów, którzy przyjechali do Niemiec z okręgu Livna z Bośni i Hercegowiny.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
Niko Kovač rozpoczynał piłkarską karierę w małym klubie Hertha Zehlendorf z miejscowości położonej na południe od Berlina. Gdy trochę poznał piłkarskiego rzemiosła, trafił w 1991 roku do dużo sławniejszego klubu z okolic, Herthy Berlin. Klub ten grał wówczas w 2. Bundeslidze. Niko dość szybko wywalczył miejsce w pierwszym składzie, jednak Hertha rok po roku nie potrafiła awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej. W Hercie Kovač spędził 5 lat, a najlepszy bodaj jego sezon to sezon 1995/1996, kiedy to zdobył 11 bramek w lidze, co jak na defensywnego pomocnika jest godnym uwagi wynikiem. Podzielono ją również w 1. lidze i Kovač dostał kilka ofert gry z ekstraklasy Niemiec. Wybrał tą z Bayeru Leverkusen i latem 1996 roku podpisał 3-letni kontrakt z tym zespołem. W drużynie "Aptekarzy" grał 3 sezony (gdy był zdrowy prawie zawsze grał w pierwszej jedenastce), a największym osiągniętym sukcesem było zdobycie wicemistrzostwa Niemiec w 1999 roku. Wtedy zdecydował się nie przedłużać kontraktu z Bayerem i za darmo odszedł do Hamburger SV.
Pierwszy sezon w HSV był udany nie tylko w wykonaniu Kovacia ale całego zespołu, który zajął 3. miejsce dające prawo gry w kwalifikacjach do Ligi Mistrzów, a Kovač po raz kolejny potwierdził swoją skuteczność zdobywając 8 bramek w sezonie. Sezon 2000/2001 z kolei nie był udany dla zespołu z Hamburga. Klub co prawda awansował do Ligi Mistrzów, ale zajął 3 miejsce w grupie, zagrał w Pucharze UEFA, a następnie odpadł z AS Romą. Natomiast 4 bramki Kovača w 25 występach w Bundeslidze nie pomogły wiele zespołowi, który zajął odległe 13 miejsce w tabeli. Pomimo tego faktu latem 2001 roku Bayern Monachium zdecydował się wyłożyć 5,5 miliona euro za Kovacia. W Bayernie grał 2 sezony ale nie miał nigdy pewnego miejsca w składzie i w dużej części meczów siedział na ławce bądź wchodził na boisko jako rezerwowy. Był dublerem dla takich zawodników jak Jens Jeremies, Michael Ballack, Mehmet Scholl czy choćby Stefan Effenberg.
W 2003 roku, pomimo że Niko został pierwszy i jedyny raz mistrzem Niemiec, nie przedłużył kontraktu z Bayernem, za to za darmo mógł powrócić do Herthy Berlin. Jednak dopiero wtedy zagrał w Hercie w 1. lidze, co nie udało mu się podczas pierwszego pobytu w tym klubie. W Berlinie grał 3 sezony, a latem 2006 roku skorzystał z oferty Red Bull Salzburg, mającego możnego sponsora w firmie Red Bull. W 2007 roku został mistrzem, a w 2008 roku wicemistrzem Austrii.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1991/92 | Hertha Berlin | Niemcy | 2. Bundesliga | 12 | 0 |
1992/93 | Hertha Berlin | Niemcy | 2. Bundesliga | 42 | 1 |
1993/94 | Hertha Berlin | Niemcy | 2. Bundesliga | 32 | 1 |
1994/95 | Hertha Berlin | Niemcy | 2. Bundesliga | 31 | 2 |
1995/96 | Hertha Berlin | Niemcy | 2. Bundesliga | 31 | 11 |
1996/97 | Bayer Leverkusen | Niemcy | Bundesliga | 32 | 3 |
1997/98 | Bayer Leverkusen | Niemcy | Bundesliga | 18 | 1 |
1998/99 | Bayer Leverkusen | Niemcy | Bundesliga | 27 | 4 |
1999/00 | Hamburger SV | Niemcy | Bundesliga | 30 | 8 |
2000/01 | Hamburger SV | Niemcy | Bundesliga | 25 | 4 |
2001/02 | Bayern Monachium | Niemcy | Bundesliga | 16 | 2 |
2002/03 | Bayern Monachium | Niemcy | Bundesliga | 18 | 1 |
2003/04 | Hertha Berlin | Niemcy | Bundesliga | 17 | 1 |
2004/05 | Hertha Berlin | Niemcy | Bundesliga | 30 | 4 |
2005/06 | Hertha Berlin | Niemcy | Bundesliga | 28 | 3 |
2006/07 | Red Bull Salzburg | Austria | T-Mobile Bundesliga | 28 | 3 |
2007/08 | Red Bull Salzburg | Austria | T-Mobile Bundesliga | 25 | 3 |
Łącznie w Bundeslidze | 241 | 32 | |||
Łącznie w T-Mobile Bundesliga | 53 | 6 |
1 Ochs • 2 Bodnár • 3 Dudić • 4 Mattes • 5 Carboni • 6 Kovač • 7 Zickler • 8 Pamić • 10 Vonlanthen • 11 Ježek • 15 Knavs • 16 Piták • 17 Miyamoto • 18 Meyer • 19 Rakić • 21 Janko • 22 Ilić • 23 Sekagya • 24 Leitgeb • 27 Janočko • 28 Aufhauser • 29 Mahop • 31 Vargas • 32 Prenn • 33 Arzberger • - Nelisse • trener: Adriaanse
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Chorwacji Kovač zadebiutował 11 grudnia 1996 roku w zremisowanym 2:2 meczu z reprezentacją Maroka podczas turnieju o puchar króla Hassana II. Niko od lat był podstawowym zawodnikiem reprezentacji i gdy tylko nie miał kontuzji mógł liczyć na grę w pierwszym składzie. Tak było podczas Mistrzostw Świata w 2002, które były pierwszą wielką imprezą zaliczoną przez Niko. Zagrał na nich wszystkie 3 mecze w pełnym wymiarze czasowym, ale niestety Chorwacja odpadła już po fazie grupowej. Potem przyszły Mistrzostwa Europy w Portugalii. Tam Chorwaci nie wygrali żadnego meczu i również odpadli z turnieju, a Kovač znów był podstawowym zawodnikiem i zagrał wszystkie mecze po 90 minut. Zdobył także bramkę w przegranym 2:4 meczu z reprezentacją Anglii. Ostatnia wielka impreza, na której grał Kovač to Mistrzostwa Świata w Niemczech i po raz trzeci z rzędu Chorwaci nie pokazali niczego szczególnego. I tam także Kovač zagrał w 3 meczach, zdobył bramkę w meczu z reprezentacją Australii zremisowanym 2:2, a Chorwacja znów nie wygrała meczu zajmując 3. miejsce w grupie. Przez dużą jej część reprezentacyjnej kariery Niko jest kapitanem Chorwatów.
1 Pletikosa • 2 Šerić • 3 Šimunić • 4 Tomas • 5 Rapaić • 6 Živković • 7 Vugrinec • 8 Prosinečki • 9 Šuker • 10 N. Kovač • 11 Bokšić • 12 Butina • 13 Stanić • 14 Soldo • 15 Šarić • 16 Vranješ • 17 Jarni • 18 Olić • 19 Vlaović • 20 Šimić • 21 R. Kovač • 22 Balaban • 23 Vasilj • trener: Jožić
1 Vasilj • 2 Tokić • 3 Šimunić • 4 Tomas • 5 Tudor • 6 Živković • 7 Rapaić • 8 Srna • 9 Pršo • 10 N. Kovač • 11 Šokota • 12 Butina • 13 Šimić • 14 Neretljak • 15 Leko • 16 Babić • 17 Klasnić • 18 Olić • 19 Mornar • 20 Rosso • 21 R. Kovač • 22 Bjelica • 23 Didulica • trener: Barić
1 Pletikosa • 2 Srna • 3 Šimunić • 4 R. Kovač • 5 Tudor • 6 Vranješ • 7 Šimić • 8 Babić • 9 Pršo • 10 N. Kovač • 11 Tokić • 12 Didulica • 13 Tomas • 14 Modrić • 15 I. Leko • 16 J. Leko • 17 Klasnić • 18 Olić • 19 N. Kranjčar • 20 Šerić • 21 Balaban • 22 Bošnjak • 23 Butina • trener: Z. Kranjčar
1 Pletikosa • 2 Šimić • 3 Šimunić • 4 R. Kovač • 5 Ćorluka • 6 Vejić • 7 Rakitić • 8 Pokrivač • 9 Kalinić • 10 N. Kovač • 11 Srna • 12 Galinović • 13 Knežević • 14 Modrić • 15 Vukojević • 16 Leko • 17 Klasnić • 18 Olić • 19 Kranjčar • 20 Budan • 21 Petrić • 22 Pranjić • 23 Runje • Trener: Bilić
[edytuj] Ciekawostki
- Ma brata Roberta, który także jest piłkarzem. Obaj grali w Hercie Zehlendorf, Bayerze Leverkusen i Bayernie Monachium.