Nerwacja

Z Wikipedii

Szkielet nerwacji liścia rośliny z rodziny magnoliowatych.

Nerwacja, żyłkowanie, unerwienie (ang. nervation, nervature, venation, łac. nervatio, venatio) - układ nerwów (żyłek, wiązek przewodzących) w liściach, działkach i płatkach kwiatu. Opisywana zwykle w odniesieniu do liści ze względu na znaczenie w oznaczaniu taksonów. Głównym zadaniem wiązek przewodzących w liściu jest dostarczenie do jego tkanek wody i odprowadzenie asymilatów, a także usztywnienie blaszki liściowej.

[edytuj] Podziały

1. Ze względu na liczbę wiązek przewodzących wyróżnia się:

liście jednożyłkowe (np. u skrzypów i iglastych),
liście wielożyłkowe (np u okrytonasiennych).

2. Ze względu na sposób ułożenia nerwów nerwacja może być:

dłoniasta (łac. palmata) - z nasady liścia wybiega kilka nerwów pierwszego rzędu, które rozchodzą się promieniście ku obwodowi liścia (np. przywrotnik);
pierzasta (łac. pinnata) - z nasady liscia wybiega - jako pewnego rodzju przedłużenie ogonka liściowego - nerw główny, od którego w lewo i w prawo odgałęziają się nerwy boczne (np. grab);
siateczkowata (łac. conjuncta) - pierzasta lub dłoniasta z wyraźnymi, poprzecznymi nerwami;
równoległa (łac. parallela) - z nasady liścia wybiega kilka nerwów ustawionych równolegle (np. trawy) lub łukowato (np. konwalia), przy czym w tym drugim przypadku nerwy zbiegają się ku sobie na szczycie liścia;
wachlarzowata, dychotomiczna, widełkowa (łac. acrodoma) - z nasady liścia wybiegają liczne nerwy rozchodzące się wachlarzowato i rozgałęziające się widlasto (np. miłorząb).