Nagroda Turinga

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: tłumaczenie uzasadnień.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Nagroda Turinga – przyznawana corocznie przez ACM nagroda za wybitne osiągnięcia w dziedzinie informatyki.

Nagroda Turinga uznawana jest za odpowiednik Nagrody Nobla. Nazwana została dla uczczenia jednego z twórców współczesnej informatyki, brytyjskiego matematyka Alana Turinga. Wysokość nagrody wynosi 250 000 dolarów, obecnie jej sponsorami są firmy Intel i Google.

[edytuj] Wyróżnieni

Rok	Wyróżnieni	Uzasadnienie
1966	Alan Perlis	Za wpływ na rozwój zaawansowanych technik programowania i budowy kompilatorów.
1967	Maurice V. Wilkes	Profesor Wilkes jest znany jako projektant i wykonawca pierwszego komputera wykorzystującego program przechowywany w pamięci wewnętrznej. Zbudowany w 1949 roku EDSAC używał pamięci rtęciowej. Znany jest również jako współautor książki "Preparation of Programs for Electronic Digital Computers" z 1951 roku, w której razem z Davidem Johnem Wheelerem i Stanleyem Gillem wprowadzili koncepcję biblioteki programistycznej.
1968	Richard Hamming	Za pracę nad metodami numerycznymi, automatycznymi systemami kodowania oraz kodami wykrywającymi i korygującymi błędy.
1969	Marvin Minsky	Za pracę nad sztuczną inteligencją.
1970	James H. Wilkinson	Za badania w dziedzinie analizy numerycznej w celu ułatwienia stosowania komputerów cyfrowych wysokiej prędkości, otrzymał specjalny dowód uznania za pracę w obliczaniu algebry liniowej i wstecznej analizie błędów.
1971	John McCarthy	Wykład dr. McCarthyego "Obecny stan badań nad sztuczną inteligencją" jest tematem, który pokrywa obszar, w którym osiągnął poważne uznanie za swoją pracę.
1972	Edsger Dijkstra	Edsger Dijkstra był główną osobą wnoszącą wkład w późnych latach 50. w rozwój ALGOLu, wysoko poziomowego języka programowania, który stał się przykładem przejrzystości i matematycznej dokładności. Jest jednym z głównych przedstawicieli sztuki języków programowania i nauki z nimi związanej w ogóle, a także ogromnie przyczynił się do naszego rozumienia ich budowy, opisu i realizacji. Piętnaście lat jego publikacji rozciąga się od artykułów teoretycznych na temat teorii grafów, do podstawowych podręczników, wyjaśniających tekstów i filozoficznych rozważań w dziedzinie języków programowania.
1973	Charles W. Bachman	Za wybitny wkład w technologię baz danych.
1974	Donald E. Knuth	Za poważny wkład w analizę algorytmów i projektowanie języków programowania i szczególnie za wkład w "Sztukę programowania" poprzez znaną serię książek pod tym samym tytułem.
1975	Allen Newell Herbert Simon	We wspólnych naukowych staraniach, rozciągających sie przez 20 lat, początkowo we współpracy z J. C. Shawem i RAND Corporation, później wraz z licznymi kolegami z wydziału i studentami Carnegie Mellon University w Pittsburghu, wnieśli fundamentalny wkład w badania nad sztuczną inteligencją, psychologią ludzkiego poznania i procesem ewidencji.
1976	Michael O. Rabin Dana S. Scott	Za wspólnie napisaną pracę "Finite Automata and Their Decision Problem" która wprowadziła ideę Niedeterministycznego automatu skończonego która dowiodła iż jest ogromnie wartościowym pojęciem. Ich(Scotta i Rabina) książka jest nieprzerwaną inspiracją dla późniejszych prac w tej dziedzinie.
1977	John Backus	Za dogłębny, wpływowy i trwały wkład w projekt praktycznych metod wysoko poziomowego programowania, w znacznej mierze poprzez pracę nad Fortranem i za płodne publikacje na temat formalistycznych procedur dla dokumentacji języków programowania.
1978	Robert W. Floyd	Za istotny wpływ na metodologię tworzenia wydajnych i niezawodnych oprogramowań. Za pomoc w ufundowaniu badań nad istotnymi dziedzinami informatyki: teorii parsowania, semantykę języków programowania, automatyczną weryfikację formalną, automatyczną syntezę programów, i analizę algorytmów.
1979	Kenneth E. Iverson	Za pionierski wysiłek w językach programowania i matematyczny zapis z którego wynikł język programowania obecnie znany jako APL, za jego wkład w realizację systemów interaktywnych, edukacyjne wykorzystanie APL i w teorię i praktykę języków programowania.
1980	C. Antony R. Hoare	Za istotny wkład w określenie i projekt języków programowania.
1981	Edgar F. Codd	Za zasadniczy i trwały wkład w teorię i praktykę systemu zarządzania bazą danych a zwłaszcza w model baz danych oparty na postulatach relacyjności.
1982	Stephen A. Cook	Za postęp w zrozumieniu teorii złożoności obliczeniowej w sposób znaczący i dogłębny.
1983	Ken Thompson Dennis Ritchie	Za ogólny rozwój teorii systemów operacyjnych, a szczególnie za napisanie systemu operacyjnego UNIX.
1984	Niklaus Wirth	Za rozwinięcie szeregu nowatorskich języków programowania Euler, Algol W, Pascal i Modula. Pascal stał się językiem ważnym z punktu widzenia edukacji, a także podstawą do dalszych badań nad językami, systemami i architekturami komputerowymi.
1985	Richard M. Karp	Za trwały wkład w teorię algorytmów, włącznie z rozwojem wydajnych algorytmów dla problemu przepływu w sieciach oraz innych problemów optymalizacji kombinatorycznej, identyfikację wielomianowego czasu wykonania z intuicyjnym pojęciem algorytmicznej wydajności i to, co najbardziej znaczące, wkład w teorię NP-zupełności. Karp wprowadził nową metodologię dowodzenia NP-zupełności problemów, co pozwoliło zidentyfikować wiele zagadnień teoretycznych jako trudne obliczeniowo.
1986	John Hopcroft Robert Tarjan	Za fundamentalny wkład w projektowanie i analizę algorytmów i struktur danych.
1987	John Cocke	Za znaczący wkład w teorię i projektowanie kompilatorów, w architekturę dużych systemów i w rozwój architektury RISC; za wynalezienie i usystematyzowanie podstawowych przekształceń optymalizacyjnych używanych obecnie w kompilatorach: redukcję siły operatorów (ang. reduction of operator strength), eliminację wspólnych podwyrażeń (ang. elimination of common subexpressions), alokację rejestrów (ang. register allocation), propagację stałych (ang. constant propagation) i eliminację nieużytecznego kodu (ang. dead code elimination).
1988	Ivan Sutherland	Za pionierski i wizjonerski wkład w grafikę komputerową, którego początkiem był Sketchpad i jego dalszą kontynuację.
1989	William Kahan	Za istotny wkład w analizę numeryczną . Czołowy ekspert od obliczania liczb zmiennoprzecinkowych. Kahan oddał się sprawie "zrobienia bezpiecznego świata dla obliczeń liczbowych".
1990	Fernando J. Corbató	Za pionierską pracę w uporządkowaniu pomysłów i kierowanie rozwojem systemów komputerowych na dużą skalę, ogólnego przeznaczenia z podziałem czasu i zasobów, CTSS i MULTICS.
1991	Robin Milner	Za trzy odmienne i skończone dokonania: 1) LCT, mechanizacja "Logiki funkcji obliczeniowych" Scotta, prawdopodobnie pierwszym opartym na teori, a zarazem praktycznym narzędziem dla automatycznego dowodzenia twierdzeń; 2) ML pierwszy język uwzględniający wielokształtny typ wnioskowania, razem z mechanizmem dynamicznego typowania wyjątków; 3) CCS, ogólna teoria współbierzności. Dodatkowo, sformułował i mocno zaawansował pełną abstrakcje, nauke o związkach zachodzących pomiędzy semantyką operacyjną a znaczeniową.
1992	Butler W. Lampson	Za wkład w rozwój rozprowadzanych osobistych środowisk komputerowych i technologi ich wykonania: stacji roboczej, sieci komputerowej, systemu operacyjnego, oprogramowania, monitora, bezpieczeństwa teleinformatycznego i procesora tekstu.
1993	Juris Hartmanis Richard E. Stearns	W dowód uznania za przełomową pracę, która ustaliła fundamenty pod dziedzinę teorii złożoności obliczeniowej.
1994	Edward Feigenbaum Raj Reddy	Za pionierskie projekty i konstrukcje wielkoskalowych systemów sztucznej inteligencji, pokazujące praktyczne znaczenie i potencjalny komercyjny wpływ technologii sztucznej inteligencji.
1995	Manuel Blum	W dowód uznania za wkład w rozwój teorii złożoności obliczeniowej oraz jej zastosowań w kryptografii i weryfikacji formalnej.
1996	Amir Pnueli	Za wprowadzenie logiki temporalnej do informatyki oraz znaczący wkład w weryfikację systemów i programów.
1997	Douglas Engelbart	Za inspirującą wizję przyszłości komputerów interaktywnych i wynalezienie kluczowych technologii pomocnych w realizacji tej wizji.
1998	James Gray	Za wkład w dziedzinie teorii baz danych, szczególnie w dziedzinie przetwarzania transakcyjnego.
1999	Frederick P. Brooks, Jr.	Za wkład w dziedzinie architektury komputerów, systemów operacyjnych i inżynierii oprogramowania.
2000	Andrew Chi-Chih Yao	Za wkład w rozwój teorii obliczeń, a w szczególności teorii generatorów liczb pseudolosowych, kryptografii i złożoności komunikacyjnej.
2001	Ole-Johan Dahl Kristen Nygaard	Za współtworzenie koncepcji obiektowych języków programowania i opracowania języka Simula.
2002	Ronald L. Rivest Adi Shamir Leonard M. Adleman	Za pomysłowy wkład w uczynienie kryptografii asymetrycznej użytecznej w praktyce.
2003	Alan Kay	Za pionierską pracę nad obiektowymi językami programowania jako lider zespołu tworzącego język Smalltalk i fundamentalny wkład w rozwój komputerów osobistych.
2004	Vinton G. Cerf Robert E. Kahn	Za pionierskie prace nad internetem, wliczając w to projekt i wykonanie podstawowych protokołów komunikacyjnych TCP/IP i za przewodnictwo w badaniach na Internetem.
2005	Peter Naur	Za wkład w definicję języka Algol 60, konstrukcję kompilatorów oraz sztukę i praktykę programowania.
2006	Frances E. Allen	Za wkład, który zasadniczo poprawił rozwiązywanie problemów w programach komputerowych, oraz przyspieszył użycie wysokowydajnych obliczeń.