Myron Scholes
Z Wikipedii
Myron S. Scholes (ur. 1 lipca 1941 w Timmins, Ontario, Kanada) - amerykański ekonomista i prawnik, laureat Nagrody Nobla 1997.
Był profesorem uniwersytetu w Chicago oraz Uniwersytetu Stanforda. Wraz z Robertem Mertonem i Fischerem Blackiem opracował znaną metodę wyceny instrumentów pochodnych, ze szczególnym uwzględnieniem kontraktów długoterminowych. Wzór na wycenę opcji (usługi finansowej), opracowany na podstawie tej metody, jest powszechnie stosowany w praktyce (znany pod nazwą wzoru Blacka-Scholesa).
W 1997 osiągnięcia te przyniosły Scholesowi i Mertonomi Nagrodę Nobla; Black zmarł w 1995.
1969: Frisch, Tinbergen • 1970: Samuelson • 1971: Kuznets • 1972: Hicks, Arrow • 1973: Leontief • 1974: Myrdal, Hayek • 1975: Kantorowicz, Koopmans • 1976: Friedman • 1977: Ohlin, Meade • 1978: Simon • 1979: Schultz, Lewis • 1980: Klein • 1981: Tobin • 1982: Stigler • 1983: Debreu • 1984: Stone • 1985: Modigliani • 1986: Buchanan • 1987: Solow • 1988: Allais • 1989: Haavelmo • 1990: Markowitz, Miller, Sharpe • 1991: Coase • 1992: Becker • 1993: Fogel, North • 1994: Harsanyi, Nash, Selten • 1995: Lucas Jr • 1996: Mirrlees, Vickrey • 1997: Merton, Scholes • 1998: Sen • 1999: Mundell • 2000: Heckman, McFadden • 2001: Akerlof, Spence, Stiglitz • 2002: Kahneman, Smith • 2003: Engle, Granger • 2004: Kydland, Prescott • 2005: Aumann, Schelling • 2006: Phelps • 2007: Hurwicz, Maskin, Myerson