Mustafa IV
Z Wikipedii
Mustafa IV (osmańsko-turecki: مصطفى رابع Muṣṭafā-yi rābi‘, ur. 8 września 1779, zm. 15 listopada 1808) był sułtanem Turcji w latach 1807- 1808.
Był przyrodnim bratem sułtana Selima III. Kiedy janczarzy zbuntowali się w 1807, poparł ich. W wyniku buntu Selim III został obalony, a Mustafa został sułtanem. Mimo to poparcie dla obalonego sułtana było duże. Wykorzystał to Mustafa Badaykar, (ayan – prowincjonalny notabl – Ruse), który wywołał bunt przeciwko sułtanowi w 1808. Celem buntu było przywrócenie poprzedniego sułtana do władzy. Mustafa rozkazał wtedy zabić swoich przyrodnich braci, Selima i Mahmuda. Sprawiłoby to że Mustafa byłby jedynym męskim potomkiem dynastii. O ile Selim został zabity, to Mahmud zdołał uniknąć losu swojego brata, ukrywając się.
Mustafa IV został obalony w 1808, po tym jak nie zdołał przerwać dwumiesięcznej rosyjskiej blokady Stambułu. W tym samym roku został zamordowany.
| Poprzednik Selim III |
 |
sułtan Imperium osmańskiego 1807-1808 |
|
Następca Mahmud II |
