Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego

Z Wikipedii

Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy imienia Henryka Wieniawskiego – odbywający się co każde pięć lat w Poznaniu konkurs oddający hołd wirtuozowi i kompozytorowi Henrykowi Wieniawskiemu, dla skrzypków do 30 roku życia.

Jest to najstarszy konkurs skrzypcowy na świecie. Po raz pierwszy odbył się w 1935 r. w Warszawie. Inicjatorem międzynarodowych spotkań młodych skrzypków był bratanek Henryka, Adam Wieniawski, a organizatorem Warszawskie Towarzystwo Muzyczne. Jego celem było propagowanie muzyki kompozytora oraz zapewnienie promocji wybitnym skrzypkom. Kolejne edycje miały się odbywać co pięć lat, jednak plany przerwała II wojna światowa. Drugi konkurs zorganizowany został dopiero po 17 latach w 1952 r. w Poznaniu. Od tej chwili konkurs odbywa się regularnie co pięć lat w Auli UAM, a organizatorem jest poznańskie Towarzystwo Muzyczne im. H. Wieniawskiego.

Eliminacje polegają na ocenieniu przez przewodniczącego jury nadesłanej przez kandydata kasety wideo z częściowo nagranym programem konkursowym. Do I etapu dopuszczonych jest ok. 48 skrzypków. W finale uczestnicy wykonują dwa koncerty z towarzyszeniem orkiestry Filharmonii Poznańskiej. Konkurs im. Henryka Wieniawskiego jest najstarszym europejskim konkursem skrzypcowym, oraz członkiem i współzałożycielem Światowej Federacji Międzynarodowych Konkursów Muzycznych z siedzibą w Genewie.

Od 1957 roku konkursowi skrzypcowemu towarzyszy Międzynarodowy Konkurs Lutniczy im. Henryka Wieniawskiego.

[edytuj] Nagrodami na konkursie są odpowiednio

I nagroda 25 000 USD i złoty medal
II nagroda 20 000 USD i srebrny medal
III nagroda 15 000 USD i brązowy medal
IV nagroda 10 000 USD
V nagroda 8 000 USD
VI nagroda 5 000 USD

[edytuj] Zwycięzcy

I konkurs – Warszawa 1935
- I nagroda – Ginette Neveu (Francja)
- II nagroda – Dawid Ojstrach (ZSRR)
- III nagroda – Henry Temianka (Wlk. Brytania)

II konkurs – Poznań 1952
- I nagroda – Igor Ojstrach (ZSRR)
- II nagroda – ex aequo: Julian Sitkowiecki (ZSRR) oraz Wanda Wiłkomirska (Polska)
- III nagroda – ex aequo: Blanche Tarjus (Francja), Marina Jaszwili (ZSRR), oraz Olga Parchomienko (ZSRR)

III konkurs – Poznań 1957
- I nagroda – Roza Fajn (ZSRR)
- II nagroda – Sidney Harth (USA)
- III nagroda – Mark Komissarow (ZSRR)

IV konkurs – Poznań 1962
- I nagroda – Charles Treger (USA)
- II nagroda – Oleg Krysa (ZSRR)
- III nagroda – Krzysztof Jakowicz (Polska)

V konkurs – Poznań 1967
- I nagroda – Piotr Janowski (Polska)
- II nagroda – Michał Bezwierchnyj (ZSRR)
- III nagroda – Kaja Danczowska (Polska)

VI konkurs – Poznań 1972
- I nagroda – Tatiana Grindienko (ZSRR)
- II nagroda – Shizuka Ishikawa (Japonia)
- III nagroda – Barbara Górzyńska (Polska)

VII konkurs – Poznań 1977
- I nagroda – Wadim Brodskij (ZSRR)
- II nagroda – ex aequo: Piotr Milewski (Polska) oraz Michał Wajman (ZSRR)
- III nagroda – ex aequo: Zachar Bron (ZSRR) oraz Peter A. Zazofsky (USA)

VIII konkurs – Poznań 1981
- I nagroda – Keiko Urushihara (Japonia)
- II nagroda – Elisa Kawaguti (Japonia)
- III nagroda – Aureli Błaszczok (Polska)

IX konkurs – Poznań 1986
- I nagroda – Ewgenij Buszkow (ZSRR)
- III nagroda – Nobu Wakabayashi (Japonia) i Robert Kabara (Polska)
- IV nagroda: Wiktor Kuzniecow (ZSRR)

X konkurs – Poznań 1991
- I nagroda – ex aequo: Bartłomiej Nizioł (Polska) i Piotr Pławner (Polska)
- II nagroda – Chie Abiko (Japonia)
- III nagroda – Reiko Shiraishi (Japonia)

XI konkurs – Poznań 1996
- I nagroda – nie przyznano
- II nagroda - Reiko Otani (Japonia)
- III nagroda – Akkiko Tanaka (Japonia)
- IV nagroda - Asuka Sezaki (Japonia), Łukasz Błaszczyk (Polska)

XII konkurs – Poznań 2001
- I nagroda – Alona Bajewa (Rosja)
- II nagroda – ex aequo: Soojin Han (Korea) i Roman Simović (Jugosławia)
- III nagroda – ex aequo: Gaik Kazazian (Armenia), Bracha Malkin (USA) i Hiroko Takahashi (Japonia)

XIII konkurs - Poznań 2006
- I nagroda - Agata Szymczewska (Polska)
- II nagroda - Airi Suzuki (Japonia)
- III nagroda - Anna Maria Staśkiewicz (Polska)