Mariawitki
Z Wikipedii
Mariawitki, Zgromadzenie Sióstr Życia Maryi (łac. Congregatio Mariae Vitae, lt. Marijavitės, Mariae Vitae seserų kongregacija) - rzymskokatolickie żeńskie zgromadzenie zakonne założone w 1737 roku na Litwie przez proboszcza kościoła św. Stefana w Wilnie, ks. Józefa Stefana Turczynowicza.
Kongregację pod nazwą Zgromadzenie Sióstr Mariae Vitae zatwierdził w 1752 roku papież Benedykt XIV. Głównym celem istnienia zgromadzenia zakonnic mariawitek była praca wychowawcza, kształcenie ubogich dziewcząt, opieka nad chorymi oraz sierotami. Zajmowały się one też misją wśród Żydów i opieką nad konwertytkami z judaizmu co powodowało zatargi z gminami żydowskimi. Po kasacie zakonu przez konsystorz wileński w drugiej połowie XVIII wieku, na wniosek przybyłych osobiście z apelacją do Rzymu sióstr jego regułę ponownie potwierdził w 1774 roku papież Klemens XIV. Zgromadzenie działało później głównie na Białej Rusi.
Zgromadzenie Mariawitek istniało do połowy XIX wieku. W latach 1842-1850 zaczęło chylić się ku upadkowi. W 1864 roku podczas powstania styczniowego zostało w ramach represji wobec Polaków rozwiązane z nakazu władz carskich i zaprzestało działalności. Cały majątek zakonu przejął skarb państwa, a siostry mariawitki zostały zmuszone do wstąpienia do innych zgromadzeń zakonnych.
Zakonu tego nie należy mylić z mariawityzmem i Katolickim Zgromadzeniem Sióstr Mariawitek (potocznie nazywanym Mariawitkami), które nie mają z rzymskokatolickimi Mariawitkami nic wspólnego oprócz podobnej nazwy.
[edytuj] Ciekawostka
- W latach 1859-1862 w Częstochowie istniała przy klasztorze mariawitek szkoła dla panien, której kontynuacją jest IV Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza.
