Marian Przewłocki
Z Wikipedii
Marian Roman Przewłocki (ur. 27 lutego 1888 r. w Kamieńcu Podolskim, zm. 20 grudnia 1966 r. w m. Penley, w Anglii ) - syn Mieczysława, ziemianina, pułkownika armii rosyjskiej i Pauliny Trzeciakówny, generał brygady Wojska Polskiego.
[edytuj] Przebieg służby wojskowej:
Od 1909 oficer zawodowy kawalerii rosyjskiej. uczestnik I wojny swiatowej na froncie niemieckim. W l. 1917 - 1918 oficer sztabu I Korpusu Polskiego na Wschodzie (w Rosji) i szef sztabu Dywizji Jazdy.
W Wojsku Polskim od 5 grudnia 1918 zajmował kolejno stanowiska:
- szefa sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Łódź.
- szef sztabu Inspektoratu Jazdy,
- szefa sztabu Frontu Wołyńskiego (marzec 1919 - marzec 1920)
- dowódcy Dywizji Jazdy Wojska Litwy Środkowej I.1921 – IX.1921,
- dowódcy 3 Samodzielnej Brygady Kawalerii V.1927 – 12 maja 1937,
- dowódcy Kresowej Brygady Kawalerii 12 maja 1937 – VIII.1939.
21 grudnia 1932 Prezydent RP Ignacy Mościcki awansował go z dniem 1 stycznia 1933 na generała brygady.
W kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą Grupy Operacyjnej Kawalerii Nr 2 i dowódcą przedmościa „Wyszogród”, w składzie Armii „Modlin” (5-6 września), potem dowódca kawalerii Armii Lublin.
Po kampanii wrześniowej w niewoli sowieckiej, z której uciekł i przedostał sie na Bliski Wschód do Palestyny (jako jedyny generał Wojska Polskiego);
- Ośrodek Zapasowy Brygady Strzelców Karpackich Palestyna III.1941 - VI. 1943
W Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie pełnił kolejno funkcje:
- szefa Sztabu Armii Polskiej na Wschodzie VI.1943 – VI.1944,
- dowódca Bazy II Korpusu we Włoszech VI.1944 – III.1947.
Po przybyciu II Korpusu do Wielkiej Brytanii, zdemobilizowany, osiadł w Londynie.
Odznaczenia; Polonia Restituta 4 kl., Krzyż Walecznych trzykrotnie, Krzyż Zasługi złoty.
[edytuj] Awanse:
- generał brygady 21.XII.1932 ze starszeństwem z dnia 1.I.1933 i lokatą 6
[edytuj] Źródła
- Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991,
- Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, s. 265.
- H. P Kosk Generalicja polska t. 2 Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001.
