Maja Lidia Kossakowska
Z Wikipedii
Maja Lidia Korwin-Kossakowska-Grzędowicz | |
Maja Lidia Kossakowska wraz z mężem Jarosławem Grzędowiczem na Polconie 2007 |
|
Urodzona | 1972 Warszawa |
Kolekcja cytatów w Wikicytatach |
Maja Lidia Kossakowska (wł. Maja Lidia Korwin-Kossakowska-Grzędowicz, ur. 1972 w Warszawie) - polska autorka literatury fantasy.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Magister archeologii śródziemnomorskiej, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego oraz Liceum Sztuk Plastycznych (tytuł zawodowy plastyk - wystawiennik). Poza tym pracuje też jako dziennikarka, realizuje programy w TV i maluje obrazy. Jej wiersze - obok utworów ks. J. Twardowskiego, J. Tuwima czy W. Szymborskiej – złożyły się na poetycki komentarz do wystawy polskich artystów plastyków „Anioły” (Kopenhaga, 2006). Jest jedną z tytularnych właścicieli pałacu Kossakowskich[1]. Żona pisarza Jarosława Grzędowicza.
[edytuj] Twórczość
Debiutowała w 1997 roku opowiadaniem "Mucha" zamieszczonym na łamach czasopisma "Fenix". W 2000 roku otrzymała Nagrodę Pisarzy SF - "Srebrny Glob" w kategorii opowiadanie roku za utwór "Beznogi tancerz". W ciągu dwóch lat wyróżniona została czterema nominacjami do Nagrody im. Janusza Zajdla m.in. za opowiadania: "Sól na pastwiskach niebieskich", "Schizma", "Beznogi tancerz" i "Żarna niebios". Mikropowieść pt. "Zwierciadło" znalazła się na trzeciej pozycji w rankingu czytelników "Sfinksa". W swoich utworach Kossakowska porusza tematykę mistycznych aniołów, które prezentują przekrój przez ludzkie wady i zalety. Autorka napisała dwie książki o tematyce anielskiej: "Obrońcy Królestwa" (zbiór opowiadań, 2003) oraz "Siewca Wiatru" (powieść, 2004). Do powieści tej Kossakowska dołączyła obszerny słownik pojęć, nazw, formacji militarnych oraz imion, który został stworzony specjalnie na potrzeby utworów o tematyce związanej z aniołami. Ostatnio ujawniła swoją fascynację mitologią Jakutów. Wyraz tego dała w swojej najnowszej książce pt. "Ruda sfora"
W roku 2006 otrzymała Złotego Kota za cykl anielski. W 2007 - „Śląkfę” dla Twórcy Roku. Ośmiokrotnie nominowana do Nagrody im. Janusza Zajdla, otrzymała ją w 2007 roku za opowiadane Smok tańczy dla Chung Fonga.
[edytuj] Bibliografia
[edytuj] Książki
- Obrońcy Królestwa, zbiór opowiadań (RUNA 2003)
- Siewca Wiatru, powieść (Fabryka Słów 2004)
- Zakon Krańca Świata tom 1, powieść (Fabryka Słów 2005)
- Zakon Krańca Świata tom 2, powieść (Fabryka Słów 2006)
- Więzy krwi, zbiór opowiadań (Fabryka Słów 2007)
- Ruda sfora, powieść (Fabryka Słów 2007)
- Siewca Wiatru, powieść, reedycja (Fabryka Słów 2007)
- Upiór południa , powieść (w przygotowaniu)
- Żarna niebios, zbiór opowiadań (w przygotowaniu)
Ponadto autorka planuje napisanie książki pt. "Zbieracz burz", która ma być kontynuacją "Siewcy Wiatru"
[edytuj] Opowiadania
- Mucha ("Fenix" nr 60, styczeń 1997)
- Sól na pastwiskach niebieskich ("Fenix" nr 86, lipiec 1999, zbiór opowiadań Obrońcy Królestwa, RUNA 2003)
- Schizma ("Fenix" nr 88, wrzesień 1999)
- Hekatomba ("Fenix" nr 90, 2000)
- Wieża zapałek ("Magia i Miecz", kwiecień 2000, zbiór opowiadań Obrońcy Królestwa, RUNA 2003)
- Kosz na śmierci ("Fenix" nr 93, 2000, zbiór opowiadań Obrońcy Królestwa, RUNA 2003)
- Beznogi tancerz ("Fenix" nr 98, 2000, zbiór opowiadań Obrońcy Królestwa, RUNA 2003)
- Diorama ("Fenix" nr 101, 2001)
- Zwierciadło, mikropowieść (antologia Wizje alternatywne 4, Solaris 2002)
- Żarna niebios ("Fenix" nr 106, 2001, antologia Zajdel 2002, Fabryka Słów 2003)
- Światło w tunelu (zbiór opowiadań Obrońcy Królestwa, RUNA 2003)
- Zobaczyć czerwień (zbiór opowiadań Obrońcy Królestwa, RUNA 2003)
- Dopuszczalne straty (zbiór opowiadań Obrońcy Królestwa, RUNA 2003)
- Smuga krwi (zbiór opowiadań Obrońcy Królestwa, RUNA 2003)
- Serce wołu (antologia PL+50. Historie przyszłości, Wydawnictwo Literackie 2004)
- Więzy krwi (antologia Demony, Fabryka Słów 2004)
- Smutek (antologia Wizje alternatywne 5, Solaris 2004)
- Smok tańczy dla Chung Fonga (antologia Księga smoków, RUNA 2006)
Przypisy
- ↑ Taką wiadomość autorka podaje na okładce swojej książki. Prawa jej własności mogą jednak budzić poważne wątpliwości, skoro w 1930 roku spadkobiercy Stanisława Kazimierza Kossakowskiego sprzedali pałac Warszawskiemu Towarzystwu Ubezpieczeń
[edytuj] Linki zewnętrzne
Artykuł biblisty i demonologa Romana Zająca analizujący twórczość Mai Lidii Kossakowskiej