Ludwik Kamilewski
Z Wikipedii
Ks. prał. Ludwik Kamilewski – Polski kapłan rzymskokatolicki. Urodził się 25 sierpnia 1946 r. w wiosce Andriejewka, rejon Szortandy, obwód akmoliński w Kazachstanie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1974 r. w Rydze. W l. 1974-1991 wikariusz w Bazylice Metropolitalnej we Lwowie. W dobie „pierestrojki” i na początku lat. 90. XX w. zasłużony w dziele odzyskiwania licznych kościołów dla potrzeb kultu religijnego w obwodzie lwowskim i wołyńskim. W l. 1991-1999 proboszcz, a w l. 1991-2000 dziekan w Łucku w diecezji łuckiej na Wołyniu; uzyskał zwrot katedry pw. Trójcy św. i Św. Apostołów Piotra i Pawła w Łucku oraz licznych kościołów na Wołyniu, m.in. słynnej Kolegiaty w Ołyce dla wiernych obrządku łacińskiego. Położył wielkie zasługi w dziele odrodzenia się Kościoła katolickiego na Wołyniu. W l. 1999-2000 proboszcz parafii Kiwerce k. Łucka. Od 2000 r. pracuje w diecezji kijowsko-żytomierskiej. Przez rok był proboszczem kościoła katedralnego pw. Św. Zofii w Żytomierzu. Obecnie jest proboszczem parafii pw. Św. Wacława w tym mieście. Rekonstruuje świątynię parafialną przebudowaną na zakład masarski. Dziekan dekanatu żytomierskiego, który obejmuje 15 parafii. Odznaczony godnością kapelana Ojca św. i kanonika gremialnego Kapituły Metropolitalnej we Lwowie. Prałat. Kapelan Jego Świątobliwości. Nagrodzony Złotym Medalem Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" (2007).
[edytuj] Źródła
- Ks. Ludwik Kamilewski, „Odrodzenie Kościoła rzymskokatolickiego w obecnym dekanacie łuckim (1989-1997)”, [w:] „Polacy i Kościół rzymskokatolicki na Wołyniu w latach 1918-1997. Materiały z międzynarodowej sesji naukowej zorganizowanej w Lublinie w dniach 9-10 grudnia 1997 r.”, opr. Leon Popek, Lublin 1999, s. 109-112.
- Ks. Witold Józef Kowalów, Notatka z pobytu w Żytomierzu w dniu 30 czerwca 2003 r.
- “Києво-Житомирська Дієцезія. Інформатор про адміністраційний та особовий стан”. – Житомир, 2003. – С. 49, 50;
- Ks. Witold Józef Kowalów, Notatka z pobytu w Żytomierzu w dniu 7 października 2007 r.
