Lorenzo Pucci
Z Wikipedii
Lorenzo Pucci (ur. 18 sierpnia 1458 - zm. 16 września 1531) - włoski kardynał. Pochodził z Florencji ze szlacheckiej rodziny. Przez pewien czas był profesorem prawa na uniwersytecie w Pizie. 1509 wybrany biskupem-koadiutorem Pistoia. Objął tę diecezję we wrześniu 1518, ale już w listopadzie zrezygnował na rzecz bratanka Antonio Pucci (przyszłego kardynała). Datariusz papieży Juliusza II i Leona X 1511-1513. Administrator diecezji Melfi 1513-1528. Uczestniczył w Soborze Laterańskim V.
Papież Leon X mianował go swoim osobistym sekretarzem, a we wrześniu 1513 kreował kardynałem-prezbiterem SS. IV Coronati. Administrator diecezji Vannes (1513-1514), archidiecezji Amalfi (1516-1519), diecezji Montefiascone (marzec - kwiecień 1519)oraz diecezji Capaccio (wrzesień 1522 - czerwiec 1523). Od 1514 roku pełnił funkcję protektora Polski wobec Stolicy Apostolskiej. Wielki penitencjariusz 1520-1529. Za pontyfikatu Adriana VI został oskarżony o nadużycia finansowe zwł. w związku z procederem sprzedaży odpustów. Uniknął kary dzięki wstawiennictwu kardynała Giulio Medici, który po wyborze na papieża jako Klemens VII uwolnił go od wszystkich zarzutów. Kardynał-biskup Albano (1524) i Palestriny (1524-1531). Mecenas sztuki, protektor Michała Anioła i Rafaela. Zmarł w Rzymie w wieku 73 lat. [1]
